En, gewoon, omdat het kan, post ik hier alvast de Proloog:
Prologue (Proloog)
Een fel licht begroet
mijn ogen als de metalen plaat tot stilstand komt. Het duurt even voordat mijn
ogen gewend zijn aan het felle licht, aangezien ik daarnet nog in het
aardedonker heb gestaan. Na een aantal keer knipperen bestudeer ik mijn
omgeving. Tegenover me staat de Hoorn des Overvloeds, omringd met rugzakken en
wapens, hoe dichterbij de Hoorn, hoe belangrijker de voorwerpen. De grond
waarop de metalen gevestigd zijn bestaat uit een modderige bodem, verderop is
de rand van het bos dat, zo ver ik kan zien, oneindig ver doorgaat, en aan het
einde van de horizon is een as-zwarte berg te zien. Ondertussen is de
ingesproken mannenstem aan het aftellen. Nog dertig seconden de gaan voordat ik
mijn dood tegemoet ren. Met mijn blik bestudeer ik de andere tributen, de Beroeps
in aanvalspositie, gefocust op de wapens bij de Hoorn. Loreana, het 12-jarige
meisje uit District 4, angstig om zich heen kijkend, waarschijnlijk opzoek naar
een uitweg uit deze verschrikkelijke Spelen, of ze zoekt mij, haar enige
bondgenoot. En tot slot wordt mijn blik aangetrokken tot Vincent, mijn
medetribuut die een pact met de Beroeps heeft gesloten. Hij zoekt iets, of
iemand, en na een paar seconden blijft zijn blik hangen in die van mij. 5… Ik
probeer mijn blik uit die van hem te haken. 4… Maar mijn ogen blijven op hem
gefocust. 3… Zijn lippen vormen een woord. 2… Hij schudt zijn hoofd. 1… Wacht!
Wat probeerde hij me duidelijk te maken, hij zou me toch niet willen helpen?
Hij heeft een pact gesloten met de Beroeps. Nog steeds staar ik verward naar
hem, proberend om zijn actie te doorgronden door naar zijn lichaamshouding te
kijken, maar het lukt me niet. Hij is inmiddels alweer gefocust op de Hoorn. En
nog voordat ik het door heb weerklinkt de gong door de arena. Direct stormen de
tributen van hun plaat af, rennend richting de Hoorn des Overvloeds, of
richting het bos, terwijl ik in alle verwarring naar Vincent blijf staren, of
in ieder geval, de plek waar Vincent stond. Zodra er een mes in mijn richting
komt suizen, en ik deze op maar een haar na ontwijk, keer ik terug naar de
realiteit.
Dames en heren, de
Hongerspelen zijn begonnen!
-
Ik zou het ontzettend leuk vinden als jullie het gaan lezen! :D
Lots of Love,
Juliette x
-
Ik zou het ontzettend leuk vinden als jullie het gaan lezen! :D
Lots of Love,
Juliette x
Als je het nog niet hebt gelezen, ga het lezen! Juliette schrijft echt heel erg goed en het verhaal vind ik ook goed in elkaar zitten!
BeantwoordenVerwijderenBedankt! :D
VerwijderenHee ik heb je genomineerd voor de liebster award je weet mijn blog dus daar mag je even op kijken voor de vragen doeiii xx
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor het nomineren! :D
Verwijderen