My Poems

Aangezien ik niet alleen verhalen, maar ook songteksten en gedichten schrijf, heb ik besloten om jullie ook eens mijn gedichten te laten lezen. Deze komen op volgorde van oud naar nieuw, en ik wil er wel even bij zetten dat sommigen een emotionele waarde voor me hebben en dat ze allemaal "bestempeld" zijn met Auteursrechten (Copyright ©), en dat ik ze dus ook niet ergens anders zou willen zien.

2012:
Ik Draai Mijn Hart De Rug (Gepaard Rijm)
Ik zit hier met mijn ogen dicht,
Maar door mijn oogleden schijnt licht
Ik draai met mijn vinger door mijn haar,
Terwijl ik de duisternis in staar
Het is hier zo koud, het is hier zo kil,
En het is hier muisstil
Straks word ik nog van steen,
En vergeet ik alles om me heen
Ik wil hier weg! Ik wil hier niet zijn!
Waarom doet deze plek mijn hart pijn?
Waarom kan ik niet zo zijn als anderen?
Waarom kan ik niet veranderen?
Waarom moet ik hier altijd zijn?
Ik vind het hier gewoon niet fijn!
Ik heb het al duizend maal gezegd,
Maar het werkt gewoon ongelooflijk slecht!
Niemand, niemand wil naar me luisteren,
Ze willen zelfs niet eens wat terug fluisteren
Elke keer biggelen er tranen over mijn wangen,
Ik kan ook nergens naar verlangen
Elke keer,
Verlang ik meer
Maar de hoop werd steeds minder,
Totdat hij ergens was daarginder
Ik voel me niet meer ik,
Ik voel me meer een Havik
Ik wil hier zo graag weg,
Weg, weg van alles om me heen, weg van de uitgedroogde heg
Ik ga hier weg, en kom nooit meer terug,
Ik draai mijn hart de rug
-Deze heb ik in Groep 7 geschreven. Ik weet niet meer precies waarom ik dit heb geschreven, maar het zal waarschijnlijk komen doordat in Groep 7 ik dacht dat de pesterijen net over waren, maar toen het moment kwam dat mijn "beste vriendin" me begon te negeren en vermijden. Ook begon ze snerende opmerkingen naar mijn hoofd te gooien waar ze samen met haar populaire "vriendinnengroepje" in de slappe lach van raakten. Ik weet nog dat ik elke keer alleen in de pauze op het houten bankje ging zitten en elke dag dat ik me verdrietig voelde ik één regel erbij schreef. Dat waren dus ongeveer dertig dagen. Ook herinner ik me nog dat op een gegeven moment ik in de pauze binnen bleef om verder te schrijven, en dat toen wat meisjes mijn boekje afpakten en het gingen lezen, het aan de lerares lieten lezen, en die me een soort van vanaf dat moment me nauwlettend en bezorgd in de gaten hield.-

2013:
Samen (Elfje)
ik
en jij
jij troost mij
en ik troost jou
samen
-Dit gedicht heb ik in Groep 8 geschreven. Dat was de tijd dat ik eigenlijk "niemand" had op school om mee om te gaan. Mijn beste vriendin behandelde me als vuil wanneer er andere, populaire mensen in de buurt waren. Ze wilde niet met mij gezien worden als "vriendinnen" aangezien ik impopulair was (en ben, trouwens). Ook liet mijn andere vriendin me in de steek door de hele tijd met anderen om te gaan en geen tijd voor mij over te hebben. Ik voelde me dus eenzaam. Vandaar dat ik dit gedicht had geschreven over 'samen', want alleen mijn fictieve personages waren wat ik overhad. (Vandaar dat ik de hele tijd alleen in de pauze zat en tegen "mezelf" praatte, zoals zij dat noemden. Eigenlijk praatte ik tegen mijn échte vrienden.) Nog steeds zijn mijn fictieve personages eigenlijk de enige aan wie ik alles vertel. Ik weet het, lach me maar uit, maar het is waar.-

2014:
Wonderen (Gepaard Rijm)
Als een windvlaag in de winternacht
Als een zomerbriesje die de dag verzacht
Als een eeuwenoude melodie
Die weerklinkt in alle glorie
Als een lang vergeten droom
Genesteld onder de wortels van een eikenboom
Als de nacht valt, en alles zwart kleurt
Herinner jezelf eraan, dat in het donkerste van de nacht er altijd iets wonderlijks gebeurt
Een vallende ster
Gezien van ver
Die heel de wereld achterlaat
In het licht van zijn gelaat
Zo herinnert de Hemel ons eraan
Dat zelfs wonderen altijd zullen bestaan
-Toen mijn moeder gedichten van vroeger op ging halen, had ik besloten om ook mijn gedichten te laten zien. Toen kwam het erop neer dat ik alleen nog maar van twee en anderhalf jaar geleden had, dus ik besloot die middag een nieuw gedicht te schrijven en deze aan haar te laten lezen. Zo kwam het erop neer dat mijn moeder het gedicht zo mooi vond dat het uiteindelijk ergens bij haar favoriete kapper strandde. Tja...-

Voor Opa…
Jij Zal Stralen Terwijl Je Op Ons Wacht (Gepaard Rijm)
Met tranen in mijn ogen, denk ik aan jou
Met tranen in mijn ogen, zeg ik hoeveel ik van je hou
Sussende woorden, zeggen dat je veilig bent daar
Sussende woorden, laten me het geloven, ook al is het zwaar

Jij zal een wonder worden, stralend als een ster
Jij zal een wonder worden, wakend over ons van ver
Jij zal stralen in een donkere winternacht
Jij zal stralen terwijl je op ons wacht
-Zoals jullie misschien al hebben gezien heb ik dit gedicht voor mijn opa geschreven. Dit gedicht werd ook op zijn uitvaart voorgelezen door mijn vader. Achter dit gedicht zit een emotionele betekenis voor mij.-

Vrijheid (Omarmend Rijm)
Ik voel de wind door mijn haar
De lucht die mij omarmt
De zon die mij verwarmt
Tegen het gevoel van vrijheid heb ik geen bezwaar

Het gevoel dat je krijgt, daar
Waar je je lichaam warmt
En je eigen licht anderen opwarmt
Om samen te stralen als een vlam, onbedwingbaar

De wind die met je haren speelt
De roze blos op je wangen
Het bladerdak dat in de herfst vergeelt

De sneeuw die zonnestralen doet vervangen
Het gevoel van vrijheid dat je nooit verveelt
Vrijheid behoort tot één van mijn grootste belangen
-Deze had ik voor mijn zus geschreven als voorbeeld van een Omarmend Rijm. Deze rijmsoort wordt ook in een Sonnet gebruikt, en ze moest een Sonnet schrijven voor een opdracht Nederlands.-

-

Ik heb nog meer gedichten dan alleen deze, natuurlijk, maar dit was gewoon even een overzichtje met de belangrijkste (die van Vrijheid was niet echt belangrijk of zo, maar dat was mijn eerste keer dat ik een Omarmend Rijm schreef, en die van Wonderen vond iedereen gewoon heel mooi) gedichten die ik heb geschreven, plus de reden waarom. Ik hoop dat jullie het ___ (vul maar in) vonden. x

Lots Of Love,
Juliette x