Ophalen van Herinneringen: Pantoum en Gekruist Rijm

Pantoum
Zoals jullie weten schreef en schrijf ik nog steeds gedichten. Waarschijnlijk hebben jullie het bericht met alle gedichten die ik toen dacht te hebben gelezen, maar vandaag herinnerde ik me plotseling dat ik nog een ander gedicht had geschreven, die ik op Quizlet had geplaatst en voor de rest nergens anders. Dat was ook de reden dat ik hem in eerste instantie niet had gevonden: ik kom alleen nog maar op Quizlet omdat ik daar soms naar Google heen wordt gestuurd.
Het gedicht was volgens Quizlet elf maanden geleden geplaatst (bijna een jaar geleden... wat gaat de tijd snel voorbij...) en valt daarbij officieel onder mijn kopje '2013' van mijn bestand 'Gedichten', waarbij enkel het elfje 'Samen' stond, die nu vergezeld wordt door het gedicht 'Tranen'.
'Tranen' was dus de titel van het gedicht, en zoals jullie misschien al hadden gezien in de titel (waarschijnlijk hadden jullie nooit gedacht dat het een dichtvorm zou zijn) dat het een 'Pantoum' is. Ook wel bekend als een Tibetaans gedicht of een Maleisisch vers, voor het geval je het zou willen weten. Zo niet, ik zeg het alsnog. Niets kan me ervan weerhouden.
Nu, een Pantoum (of Tibetaans gedicht, óf Maleisisch vers) is een twintig-regelige, niet-rijmende dichtvorm waarbij sommige zinnen worden herhaald. Het is nogal moeilijk te beschrijven, dus heb ik alles even (voor het gemak) in een schema gezet. Op mijn manier, natuurlijk. Dat houdt in dat ik woorden heb weggelaten en alleen de kernwoorden over heb gehouden, plus dat ik 'is' verander in '=' en 'plus' of 'en' in '+', én dat ik dingen afkort.

Regel 1: ik + kernwoord
Regel 2: ik + plaats
Regel 3: ik + zichtbare omgeving
Regel 4: gebeurtenis in connectie met kernwoord
Regel 5 = Regel 2
Regel 6: gevoelsreactie
Regel 7 = Regel 4
Regel 8: reactie
Regel 9 = Regel 6
Regel 10: belevenis
Regel 11 = Regel 8
Regel 12: zijn
Regel 13 = Regel 10
Regel 14: gevoel
Regel 15 = Regel 12
Regel 16: reactie
Regel 17 = Regel 14
Regel 18 = Regel 3
Regel 19 = Regel 16
Regel 20 = Regel 1

Misschien is zelfs het schema erg vaag, maar voor mij is het duidelijk (misschien omdat ik weet wat er bedoeld wordt).
Wel, ik heb jullie al wat theorie gegeven voor vandaag, maar nu iets anders: een Pantoum (of hoe je het wilt noemen; ik noem het gewoon Pantoum) wordt gebruikt om een situatie te verwerken en zorgt voor een verhelderend gevoel in je hersenen. Vaak komen ondergelegen emoties, gevoelens en gedachten naar de oppervlakte en begrijp je de situatie waarin je je bevindt of bevond beter.
Ik weet niet zeker of er iets was gebeurd rond die tijd, maar volgens mij kwam ik op het idee om dit gedicht te schrijven nadat ik een ander meisje een Pantoum had zien schrijven. Drie maanden nadat ik het had gelezen dacht ik er weer aan terug en ben ik drie uren opzoek geweest naar dat gedicht, en bovenal: de naam van de dichtvorm. Toen ik het had bevonden besloot ik een gedicht te schrijven, zonder ook maar enig idee over wat het zou gaan. Misschien kwamen ondergelegen emoties, gevoelens en gedachten naar de oppervlakte, want het was immers mijn laatste jaar op mijn basisschool waar ik vijf jaar lang ben gepest. Natuurlijk haal ik dan herinneringen op, wat ik eigenlijk elke dag doe, en misschien dacht ik daar onbewust aan toen ik het gedicht schreef.

"Tranen"
Ik huil...
Ik ben in een tranendal
Ik zie alleen mijn tranen
Er rollen tranen over mijn wangen
Ik ben in een tranendal
Vol verdriet en tranen
Ik zie alleen maar tranen
Ze rollen over mijn wangen
Vol verdriet en tranen
Ik wil het nog niet geloven
Ze rollen over mijn wangen
En eindigen op mijn lip
Ik wil het nog niet geloven
De tranen blijven maar rollen
En eindigen op mijn lip
Ik kan niet stoppen met huilen
De tranen blijven maar rollen
Ik zie alleen mijn tranen
Ik kan niet stoppen met huilen
Ik huil.

Gekruist Rijm
Het tweede gedicht waar ik het met jullie over wilde hebben is een gedicht dat ik twee maanden geleden heb geschreven, met een op het eerste gezicht onopvallende boodschap. Ik ga hier niet meer over uitleggen: lees en gij zult weten. O, en laat een reactie achter als je denkt te weten wat het onderwerp is.

"Stille Tranen Stromen"
Stille tranen stromen
Als watervallen in een diep dal
Terwijl ze 's nachts dromen
Over een ander heelal

Stille tranen stromen
Als rivieren in een bergpas
Terwijl ze 's middags worden ontnomen
Van alles wat hun lief was

Stille tranen stromen
Als plassen water in het zand
Terwijl ze 's ochtends aankomen
In een heel ander land

Stille tranen stromen
Als regen uit een zonloze lucht
Terwijl ze huilend worden genomen
Naar een plaats waar niemand ontvlucht

Stille tranen stromen
Als stralen uit een douchekop
Terwijl ze het noodlot moeten onderkomen
Raken ze doodop

Stille tranen stromen
Onopmerkbaar als stilte in geluid
Terwijl ze niet ontkomen
Aan het gif op hun huid

Stille tranen stromen
En niemand die ze ziet
Iedereen is aangekomen
In het levenloze gebied

Stille tranen stromen
Elk eerste jaargetij
Stille tranen stromen
Want zij waren nooit vrij

P.s. ik ben inmiddels bezig met het schrijven van een andere Pantoum, die ik (zodra ik hem af heb) zo snel mogelijk zal plaatsen.
P.p.s. ik waardeer het enorm als jullie je mening zouden willen geven over de gedichten (en mijn verhalen ook). Soms heb ik namelijk het gevoel dat ze een beetje... té zijn...