Ik ben door Jackie van DutchStoryBlog getagd voor de 'Create It Your Way'-tag. Deze tag heeft ze niet zelf bedacht (zoals het meestal is :p), maar zij is getagd door Femke die weer door een ander persoon getagd was. ;p
De volgende die ik tag is Veralinde. :)
1. Als je een geurkaars mocht verzinnen, hoe zou die dan ruiken?
Hm... ik houd van verschillende geuren. Vanille, bijvoorbeeld, maar ik houd ook verschrikkelijk veel van de geur van rozen, lavendel (vreemd genoeg is de combinatie met olijfgeur overheerlijk... xd) en de wereld als hij schoon geregend is na een bui. Daar houd ik van. :)
2. Als je een kleur nagellak mocht verzinnen, hoe zou die er dan uit zien?
Tja... ik denk dat dat een diepe nachtblauwe kleur zou zijn. Zodat je erin kunt verdrinken... en omdat ze me aan bepaalde fictieve personages doen denken waar ik een soort van crush op heb... ;3
3. Als je een make-up product zou mogen maken, wat zou het dan zijn?
Oké, ik heb absoluut géén verstand van make-up, dus ik heb werkelijk geen idee. Ik denk... gosh... een soort van crème of zoiets? Eentje die ervoor zorgt dat de andere make-up je huid niet aantast, denk ik...
4. Als je een boek zou mogen uitgeven, wat voor één zou het dan zijn?
Wat houd ik van de vraag. :) Ik denk een combinatie van Fantasy en Science Fiction, al denk ik dat de jeugd van tegenwoordig eerder een romance zou willen lezen... Daar houd ik ook wel van. Alleen moet je wel huilen. Dat is een eis (ik houd me zowat nooit aan eisen... xd). ;)
5. Als je een winkel mocht beginnen, hoe zou die er dan uitzien en wat zou je verkopen?
Een boekenwinkel. Sowieso. En soort combinatie van een boekenwinkel en een bibliotheek. Dat je boeken kunt kopen en dat je boeken kunt lenen. En dan zou het er heel gezellig uitzien met gekleurde boekenkasten en sfeerverlichting en geurkaarsen en muurdecoratie en- o god. Dit is zo perfect...
6. Als je een robot zou kunnen maken, wat zou die dan kunnen?
Een robot om mee te knuffelen. Is dat vreemd? Vast. Maar ik bén vreemd. Dus dan is het logisch.
7. Als je een app zou mogen ontwikkelen, wat voor app zou het dan zijn?
Ghe... ik ben niet zo creatief als het op dit soort dingen aankomt... ik denk een app waarmee je je zelfgeschreven tekst kan omzetten in een tekstbestand, zodat je het niet helemaal over hoeft te typen als je het met de hand schrijft... Dat zou ik in ieder geval wel handig vinden...
8. Als je zelf een dier zou mogen fokken, hoe zou het er uitzien, waar zou het leven etc.?
Ehm... een dier... ik denk dat ik een kruising tussen een feniks en een nachtegaal wel mooi zou vinden... of een kruising tussen een feniks, een nachtegaal én een paradijsvogel. Ja. Dat is het. Perfect.
9. Als je een schoolvak toe zou mogen voegen, wat zou daar dan leren?
Ts. Dit klinkt zo vanzelfsprekend... maar schrijven. En lezen. En dat soort dingen. Want, nou ja, als je ziet hoe weinig de jeugd van tegenwoordig leest, dan wil je gewoon- dan wil je ze gewoon met een boek slaan. Het liefst een woordenboek, omdat hun vocabulaire ook absoluut afschuwelijk is.
10. Als je een ijssmaak zou mogen verzinnen, wat zou het dan zijn?
Ik houd van vanille, en taart. Dus ik denk dat ik een soort van vanille-ijs zou creëren en stukken en kruimels van verschillende smaken taart (BROWNIE! <3) erdoorheen zou mengen. ^-^
Op Wattpad plaats ik elke dag de herschreven versie van een hoofdstuk van Made in Heaven. Dat wilde ik even zeggen. Aangezien ik het pas als ik alles op Wattpad heb geplaatst het op mijn blog plaats. (:
woensdag 20 augustus 2014
maandag 11 augustus 2014
Boeken/Stripboeken Tag van Jackie (DutchStoryBlog) en een WAAROM?!-vraag
Goeden dag, mijn lieve lezers!
(Weet nu wel dat ik elke keer die zin ga gebruiken... xd)
Jackie heeft gisteren mij getagd voor haar zelfbedachte tag. De volgende die ik tag is Femke. :)
So, let's get started! :D
1. Favoriete schrijver?
Jackie! Hoe durf je dat te vragen? Er zijn zo veel fantastische, getalenteerde schrijvers in deze wereld dat ik er onmogelijk eentje uit zou kunnen kiezen. Voor in deze tijd denk ik dat mijn voorkeur uitgaat naar Gayle Forman (If I Stay en Where She Went), vanwege het prachtig overbrengen van emoties en Tahereh Mafi (Touching Juliette-reeks), vanwege het wonderlijk vervormen van taal. Als je de boeken van beide schrijvers leest (of hebt gelezen), zul je weten wat ik bedoel.
2. Favoriete boek?
Jackie... gut o gut... Hoe zou ik hier een keuze uit moeten maken? Alweer zal ik een boek kiezen dat mij rond deze tijd heel erg aanstaat. Dat is 'Thirteen Reasons Why' van Jay Asher. Velen zullen niet begrijpen waarom een boek over zelfmoord mijn favoriete boek zou zijn, maar ik heb zo mijn redenen voor het houden van dit boek. Ik ga er niet te veel over zeggen, en je moet zelf kiezen of je het gaat lezen (tenzij je het al gelezen hebt), maar ik raad je aan om het te lezen. Het verandert je leven. Serieus. Ik wil je niet dwingen, maar je moet het lezen.
3. Favoriete strip?
Ghe... ik lees niet echt strips... xd
Dus ik weet niet echt wat mijn favoriete strip is... xd
Ehm... ik heb echt geen idee. xd
4. Favoriete boek personage?
Jackie... waarom kwel je mij? Moet ik nu echt een hele lijst opnoemen met personages die ik mag en personages waar ik een crush op heb? Oké dan, Jackie. Je vraagt erom.
Adam (Touching Juliette-reeks; If I Stay en Where She Went)
Alexander
Augustus
Brandon
Caleb
Christopher
Clay
Daniël
Finnick
Fred
Frederick (aka Kit)
Frodo
George
Harry
Hunter
Jace
Kenji
Legolas
Lucas
Meriadoc (aka Merijn)
Peeta
Peregrijn (aka Pepijn)
Quinn
Richard
Ron
Sam
Samwise (aka Sam)
Simon
Thomas
Tobias (aka Four)
Vladimir
...Volgens mij ben ik een aantal vergeten... xd Maar dat maakt niet uit... toch? Ik zal er vast ook een aantal bij de vrouwelijke personages vergeten... xd
Anne
Arwen
Astrid
Beatrice (aka Tris)
Clary
Ginny
Hannah
Hazel
Helena (aka Lena)
Hermelien
Isabelle
Juliette
Katniss
Lucy
Meggie
Mia
Primrose
Rue
Teresa
Ghe... xd Of ik ben gewoon heel veel bij de vrouwelijke personages vergeten, of ik vind gewoon veel meer mannelijke personages leuk dan vrouwelijke... Het komt allemaal door die liefdestriangels. Dan heb ik één vrouwelijke personage die ik mag, en twee mannelijke (behalve als ze Adam en Warner heten en Adam een schat is en Warner een klootzak is want dan mag ik maar één mannelijke personage en dat is Adam)! Ugh. Het komt allemaal door de schrijvers... xd
5. Favoriete slechte stripfiguur?
Eh... ik lees dus niet echt strips... xd
Nou ja. Ondanks dat ik maar drie van de vijf vragen echt heb kunnen beantwoorden... (achum... xd), hoop ik toch dat jullie het leuk (of interessant) vonden om te lezen... ;p
P.s. Waarom? Waarom is 'The Maze Runner' nog niet naar het Nederlands vertaald? Waarom?! WAAROM?! ):
(Weet nu wel dat ik elke keer die zin ga gebruiken... xd)
Jackie heeft gisteren mij getagd voor haar zelfbedachte tag. De volgende die ik tag is Femke. :)
So, let's get started! :D
1. Favoriete schrijver?
Jackie! Hoe durf je dat te vragen? Er zijn zo veel fantastische, getalenteerde schrijvers in deze wereld dat ik er onmogelijk eentje uit zou kunnen kiezen. Voor in deze tijd denk ik dat mijn voorkeur uitgaat naar Gayle Forman (If I Stay en Where She Went), vanwege het prachtig overbrengen van emoties en Tahereh Mafi (Touching Juliette-reeks), vanwege het wonderlijk vervormen van taal. Als je de boeken van beide schrijvers leest (of hebt gelezen), zul je weten wat ik bedoel.
2. Favoriete boek?
Jackie... gut o gut... Hoe zou ik hier een keuze uit moeten maken? Alweer zal ik een boek kiezen dat mij rond deze tijd heel erg aanstaat. Dat is 'Thirteen Reasons Why' van Jay Asher. Velen zullen niet begrijpen waarom een boek over zelfmoord mijn favoriete boek zou zijn, maar ik heb zo mijn redenen voor het houden van dit boek. Ik ga er niet te veel over zeggen, en je moet zelf kiezen of je het gaat lezen (tenzij je het al gelezen hebt), maar ik raad je aan om het te lezen. Het verandert je leven. Serieus. Ik wil je niet dwingen, maar je moet het lezen.
3. Favoriete strip?
Ghe... ik lees niet echt strips... xd
Dus ik weet niet echt wat mijn favoriete strip is... xd
Ehm... ik heb echt geen idee. xd
4. Favoriete boek personage?
Jackie... waarom kwel je mij? Moet ik nu echt een hele lijst opnoemen met personages die ik mag en personages waar ik een crush op heb? Oké dan, Jackie. Je vraagt erom.
Adam (Touching Juliette-reeks; If I Stay en Where She Went)
Alexander
Augustus
Brandon
Caleb
Christopher
Clay
Daniël
Finnick
Fred
Frederick (aka Kit)
Frodo
George
Harry
Hunter
Jace
Kenji
Legolas
Lucas
Meriadoc (aka Merijn)
Peeta
Peregrijn (aka Pepijn)
Quinn
Richard
Ron
Sam
Samwise (aka Sam)
Simon
Thomas
Tobias (aka Four)
Vladimir
...Volgens mij ben ik een aantal vergeten... xd Maar dat maakt niet uit... toch? Ik zal er vast ook een aantal bij de vrouwelijke personages vergeten... xd
Anne
Arwen
Astrid
Beatrice (aka Tris)
Clary
Ginny
Hannah
Hazel
Helena (aka Lena)
Hermelien
Isabelle
Juliette
Katniss
Lucy
Meggie
Mia
Primrose
Rue
Teresa
Ghe... xd Of ik ben gewoon heel veel bij de vrouwelijke personages vergeten, of ik vind gewoon veel meer mannelijke personages leuk dan vrouwelijke... Het komt allemaal door die liefdestriangels. Dan heb ik één vrouwelijke personage die ik mag, en twee mannelijke (behalve als ze Adam en Warner heten en Adam een schat is en Warner een klootzak is want dan mag ik maar één mannelijke personage en dat is Adam)! Ugh. Het komt allemaal door de schrijvers... xd
5. Favoriete slechte stripfiguur?
Eh... ik lees dus niet echt strips... xd
Nou ja. Ondanks dat ik maar drie van de vijf vragen echt heb kunnen beantwoorden... (achum... xd), hoop ik toch dat jullie het leuk (of interessant) vonden om te lezen... ;p
P.s. Waarom? Waarom is 'The Maze Runner' nog niet naar het Nederlands vertaald? Waarom?! WAAROM?! ):
zaterdag 9 augustus 2014
Mijn zelf-bedachte Quotes-verzameling
Goedendag, mijn lieve lezers!
Oké, ik had gezegd dat ik zou stoppen met de verschillende talen. Dus, voilà (sorry, dat moest even... xd): een begroeting in het Nederlands! :)
Ik had het in het vorige bericht over het feit dat ik een quote bij de ogen van Noël had bedacht, is het niet? Volgens mij had ik het er toen over, of eerder al (volgens mij in het vorige bericht over dat ik de titel nog niet wist (was dat in het vorige bericht, eigenlijk?)), dat ik ook een verzameling heb van zelfbedachte quotes. Het zijn er nogal wat, in een tijd van maar drie maanden... xd
Aangezien ik vaker wil updaten op mijn blog maar gisteren niets wist (en nu nog steeds niet echt) laat ik maar wat quotes zien. En ik zou het enorm appreciëren als jullie je mening en tips zouden geven. :)
- Gewoon even voor het geval dat: er is een grote kans dat ik ze later in een verhaal wil gaan gebruiken, dus alstublieft niet kopiëren of iets dergelijks.
"All we know is that we are fighting for something we will never get, and that we are losing ourselves in a battle we will never win."
Note: deze zin spreekt voor zichzelf, vind ik. Ik had hem bedacht toen ik dacht aan het gevecht dat we aangaan om te bewijzen dat we mensen zijn, dat we gelijken zijn, maar dat we nooit zullen winnen van de standvastige mening van anderen die ons vertelt dat we anders zijn.
"But we cannot lose something we never had."
Note: gosh. Deze bedacht ik origineel met 'you' in plaats van 'we', en ik zit er over te twijfelen welke beter is, eigenlijk. Het gaat over de liefde, denk ik...
"De wind huilde tezamen met de wolven en de maan, en gefluisterde klaagliederen van vastgekluisterde geesten vulden de donkere winternacht."
Note: deze zin had ik op mijn hand geschreven toen hij me tijdens Engels te binnen schoot. Geen redenen, gewoon: zomaar. Ik houd ervan om dingen op mijn hand te schrijven. Ondanks dat het slecht voor je is. Ik houd ervan.
"Hop. Hop. Hop. And there she goes: her toes softly touching the dark ground of nothing, slowly dancing towards her death."
Note: dit had ik bedacht toen ik naar "Oblivion" van A.Piazolla luisterde met de video van twee dansende personen (een jongen en een meisje). Bij elke sprong vormde zich een 'hop' in mijn hoofd, en het einde... het leek gewoon zo natuurlijk...
"I have a storm inside me raging on."
Note: een boek op Wattpad waarin een meisje praatte over haar echte leven heette 'inside storm', ik had 'Safe and Sound' in mijn hoofd en toen vormde de zin zich.
"It doesn't matter what you choose. You will lose her anyway."
Note: deze zin is geïnspireerd door een uitspraak van Tess. Misschien herinnert ze zich het nog wel (niet dat ze dit leest, maar vooralsnog), maar ik ga hier niet te veel over zeggen.
"Tell me. How does the truth hurt you so much you want to create your own reality?"
Note: deze heb ik een hele tijd geleden bedacht toen ik een idee voor een verhaal in mijn hoofd had over een meisje die na een auto-ongeluk haar ouders en oudere broer verliest en in haar hoofd ze nog voor haar ziet.
"This... us... it's just not how I wanted it to be..."
Note: de Hongerspelen. Peeta en Katniss. De treinrit. Wanneer Katniss voorstelt dat Peeta en zij kunnen trouwen. "I thought he wanted it, anyway," I say. "Not like this," Haymitch says. "He wanted it to be real." Gosh, the feels.
"We are all beautiful in the awe of that we are not."
Note: deze zin popte gewoon op in mijn hoofd toen ik dacht aan het schoonheidsideaal. Dus, de zin spreekt voor zich, volgens mij.
"We are like highways. Sometimes we go up, sometimes we go down. One day our roads will unite, one day our roads will seperate. And one day our roads will end."
Note: ik denk veel na over het einde. Is dat vreemd? Dramatisch? Waarschijnlijk wel. Ik zie onze levens voor me als lijnen, dit keer als wegen. Ik heb ook nog een andere quote over 'wegen' (niet met hetzelfde concept), maar die staat niet in het bestand en ligt waarschijnlijk ergens op mijn bureau (dat een rotzooi is).
"You never realize the wrong you did until it's too late."
Note: zo vaak lig ik 's nachts in bed na te denken over wat ik zou kunnen hebben gezegd in plaats van iets anders te zeggen of helemaal niets te zeggen. Je realiseert het pas als je het hebt gedaan (in mijn geval denk ik voordat ik dingen zeg, dus ik weet dat het mensen pijnigt, maar soms lijken mijn hersenen een eigen wil te hebben en dwingen ze mijn tong om anderen te beledigen).
"Your mask is like a thundercloud, hiding most of the sky. But no cloud is as thick no sunlight can break through. My mask is like a mirror. It reflects who I am not."
Note: Masks. Die titel had ik al genoemd over een romantisch-verhaal-ding, toch? Ik dacht aan hoe meer dan één-derde van de bevolking een masker opzet om zich anders voor te doen dan wie ze eigenlijk zijn. Om eerlijk te zijn, ben ik één van die mensen. En ik doorzie maskers snel, want ik weet dat er mensen in mijn klas zijn die ook een masker op hebben.
"Zij zien het licht niet meer in de duistere nacht, terwijl er altijd sterren stralen."
Note: deze zin had ik gebruikt in mijn betoog over dierenrechten. Het ging over mensen die zelfmoord wilden plegen en waarom ze zouden moeten blijven leven.
Dit zijn nog niet eens alle quotes die ik in het bestand heb staan, en ik heb nog op mijn mobiel staan, geschreven in schriften, op papiertjes, knijpers, enveloppen, tekeningen, wat je ook maar kunt bedenken. Sinds ik mijn kamer (en mijn bureau) aan het opruimen ben kom ik waarschijnlijk weer quotes tegen, en als er goede bij zitten plaats ik die misschien ook wel hier.
P.s. ik ga vandaag naar de kapper. O, gosh. Het plan zit goed in mijn hoofd, maar er gaat best een stuk vanaf... xd
Oké, ik had gezegd dat ik zou stoppen met de verschillende talen. Dus, voilà (sorry, dat moest even... xd): een begroeting in het Nederlands! :)
Ik had het in het vorige bericht over het feit dat ik een quote bij de ogen van Noël had bedacht, is het niet? Volgens mij had ik het er toen over, of eerder al (volgens mij in het vorige bericht over dat ik de titel nog niet wist (was dat in het vorige bericht, eigenlijk?)), dat ik ook een verzameling heb van zelfbedachte quotes. Het zijn er nogal wat, in een tijd van maar drie maanden... xd
Aangezien ik vaker wil updaten op mijn blog maar gisteren niets wist (en nu nog steeds niet echt) laat ik maar wat quotes zien. En ik zou het enorm appreciëren als jullie je mening en tips zouden geven. :)
- Gewoon even voor het geval dat: er is een grote kans dat ik ze later in een verhaal wil gaan gebruiken, dus alstublieft niet kopiëren of iets dergelijks.
"All we know is that we are fighting for something we will never get, and that we are losing ourselves in a battle we will never win."
Note: deze zin spreekt voor zichzelf, vind ik. Ik had hem bedacht toen ik dacht aan het gevecht dat we aangaan om te bewijzen dat we mensen zijn, dat we gelijken zijn, maar dat we nooit zullen winnen van de standvastige mening van anderen die ons vertelt dat we anders zijn.
"But we cannot lose something we never had."
Note: gosh. Deze bedacht ik origineel met 'you' in plaats van 'we', en ik zit er over te twijfelen welke beter is, eigenlijk. Het gaat over de liefde, denk ik...
"De wind huilde tezamen met de wolven en de maan, en gefluisterde klaagliederen van vastgekluisterde geesten vulden de donkere winternacht."
Note: deze zin had ik op mijn hand geschreven toen hij me tijdens Engels te binnen schoot. Geen redenen, gewoon: zomaar. Ik houd ervan om dingen op mijn hand te schrijven. Ondanks dat het slecht voor je is. Ik houd ervan.
"Hop. Hop. Hop. And there she goes: her toes softly touching the dark ground of nothing, slowly dancing towards her death."
Note: dit had ik bedacht toen ik naar "Oblivion" van A.Piazolla luisterde met de video van twee dansende personen (een jongen en een meisje). Bij elke sprong vormde zich een 'hop' in mijn hoofd, en het einde... het leek gewoon zo natuurlijk...
"I have a storm inside me raging on."
Note: een boek op Wattpad waarin een meisje praatte over haar echte leven heette 'inside storm', ik had 'Safe and Sound' in mijn hoofd en toen vormde de zin zich.
"It doesn't matter what you choose. You will lose her anyway."
Note: deze zin is geïnspireerd door een uitspraak van Tess. Misschien herinnert ze zich het nog wel (niet dat ze dit leest, maar vooralsnog), maar ik ga hier niet te veel over zeggen.
"Tell me. How does the truth hurt you so much you want to create your own reality?"
Note: deze heb ik een hele tijd geleden bedacht toen ik een idee voor een verhaal in mijn hoofd had over een meisje die na een auto-ongeluk haar ouders en oudere broer verliest en in haar hoofd ze nog voor haar ziet.
"This... us... it's just not how I wanted it to be..."
Note: de Hongerspelen. Peeta en Katniss. De treinrit. Wanneer Katniss voorstelt dat Peeta en zij kunnen trouwen. "I thought he wanted it, anyway," I say. "Not like this," Haymitch says. "He wanted it to be real." Gosh, the feels.
"We are all beautiful in the awe of that we are not."
Note: deze zin popte gewoon op in mijn hoofd toen ik dacht aan het schoonheidsideaal. Dus, de zin spreekt voor zich, volgens mij.
"We are like highways. Sometimes we go up, sometimes we go down. One day our roads will unite, one day our roads will seperate. And one day our roads will end."
Note: ik denk veel na over het einde. Is dat vreemd? Dramatisch? Waarschijnlijk wel. Ik zie onze levens voor me als lijnen, dit keer als wegen. Ik heb ook nog een andere quote over 'wegen' (niet met hetzelfde concept), maar die staat niet in het bestand en ligt waarschijnlijk ergens op mijn bureau (dat een rotzooi is).
"You never realize the wrong you did until it's too late."
Note: zo vaak lig ik 's nachts in bed na te denken over wat ik zou kunnen hebben gezegd in plaats van iets anders te zeggen of helemaal niets te zeggen. Je realiseert het pas als je het hebt gedaan (in mijn geval denk ik voordat ik dingen zeg, dus ik weet dat het mensen pijnigt, maar soms lijken mijn hersenen een eigen wil te hebben en dwingen ze mijn tong om anderen te beledigen).
"Your mask is like a thundercloud, hiding most of the sky. But no cloud is as thick no sunlight can break through. My mask is like a mirror. It reflects who I am not."
Note: Masks. Die titel had ik al genoemd over een romantisch-verhaal-ding, toch? Ik dacht aan hoe meer dan één-derde van de bevolking een masker opzet om zich anders voor te doen dan wie ze eigenlijk zijn. Om eerlijk te zijn, ben ik één van die mensen. En ik doorzie maskers snel, want ik weet dat er mensen in mijn klas zijn die ook een masker op hebben.
"Zij zien het licht niet meer in de duistere nacht, terwijl er altijd sterren stralen."
Note: deze zin had ik gebruikt in mijn betoog over dierenrechten. Het ging over mensen die zelfmoord wilden plegen en waarom ze zouden moeten blijven leven.
Dit zijn nog niet eens alle quotes die ik in het bestand heb staan, en ik heb nog op mijn mobiel staan, geschreven in schriften, op papiertjes, knijpers, enveloppen, tekeningen, wat je ook maar kunt bedenken. Sinds ik mijn kamer (en mijn bureau) aan het opruimen ben kom ik waarschijnlijk weer quotes tegen, en als er goede bij zitten plaats ik die misschien ook wel hier.
P.s. ik ga vandaag naar de kapper. O, gosh. Het plan zit goed in mijn hoofd, maar er gaat best een stuk vanaf... xd
donderdag 7 augustus 2014
Over die Roman die ik misschien ooit zal gaan schrijven
Oké, oké, ik zal ophouden met het begroeten in andere talen. Binnenkort. Morgen. Oké?
Good day, my dear readers,
Ik beloof het. Dat was de laatste. Anders moet ik Google Translate gaan gebruiken en dat is ook zo... amateuristisch... xd
Roman
Oké, om te beginnen: ik zit te twijfelen over een titel (voor àls ik het verhaal ooit ga schrijven, wat ik waarschijnlijk ga doen). Als jullie een goede titel hebben, moeten jullie het me laten weten. :)
Ik houd al een tijdje een lijstje bij met willekeurige quotes en teksten en titels die me te binnen schieten, en de romantische titels die ik deze drie maanden bij elkaar heb gesprokkeld zijn 'Between One and Two' (die niet helemaal past omdat ik dacht aan de tijd (1 uur en 2 uur; wat er allemaal in 1 uur kan ontstaan/veranderen) of dagen (dag 1 van maand [huppelepup] en dag 2 van maand [huppelepup]; wat er allemaal in 1 dag kan ontstaan/veranderen), 'Behind the Masks' (die ook niet helemaal past aangezien die titel gaat over het verhullen van ware identiteiten, het gaat (tot nu toe, dan, vaak verander ik dingen als ik het echt uit ga werken) over een jongen en een meisje die allebei omwille van persoonlijke redenen hun ware "ik" verhullen door een masker op te zetten. Verder heb ik nog niet echt een goed idee... xd), 'The Most Beautiful Nightmare' (die ook niet echt past aangezien ik een idee heb voor een Fantasy/Science Fiction element die daarin voorkomt (dat element is dan de 'nachtmerrie' en dat 'mooiste' is dan dat ze elkaar ontmoeten in de 'nachtmerrie' en zo...) en 'Beautiful Tragedy' (die op zich wel zou kunnen... op zich... maar het klinkt zo dramatisch (het verhaal is ook dramatisch, maar dit klinkt... zo... overdreven dramatisch... (wat het verhaal eigenlijk ook wel een beetje is... xd))).
Oké, ten tweede: ik zit te twijfelen over de verhaallijn. Ik ben zo'n verschrikkelijk wreed persoon dat ik meerdere (een stuk of twintig) manieren heb bedacht hoe hun levens kunnen worden verwoest door hun liefde (of haat... muwahahahaha). Nou ja, het punt is dat ik het maar aan één of twee personen wil vertellen (sowieso aan jou, Jackie, en waarschijnlijk aan Hatice, want zij was de eerste (op mijn zus na, want die spiekte in mijn notitieblok, dus eigenlijk de tweede) die mijn hele versie had gelezen en die deze had geanalyseerd en tips had gegeven waardoor ik nu al wat meer informatie en ideeën in mijn hoofd heb, plus dat de tekst die jullie eerder hebben gelezen er nu zo uitziet (hij is nu beter)), maar dat ik me afvraag of er ook anderen zullen zijn die een voorkeur hebben wat betreft de verhaallijn (sowieso, onthoud: I'M UNSTOPPABLE!, dus: hoe erg je ook gaat proberen er een lief, schattig, (klef-)romantisch verhaal (en er een mooi einde (mooi kan ook betekenen dat je moet huilen omdat er iemand sterft... dat noem ik eigenlijk mooi... ik houd van dat soort eindes), dus... "schattig", "lief", "(klef-)romantisch" (zoals ik eerder al had gezegd)) van te maken: ik zal het verwoesten. Serieus, zie het alsof hun liefde een huis is... I COME IN LIKE A WRECKING BALL! Oké, dat moest gewoon eventjes... xd). Ik denk niet dat er iemand zal zijn die zijn of haar mening wil geven, maar dat boeit me niet. Wees niet bang: I VOLUNTEER! (zie mijn verhaal maar als de Honger Spelen, of je overleeft het wel, of je wordt vermoord door mijn wreedheid... x3) Ik zou het fijn vinden als je je mening zou geven. Dat was wat ik bedoelde. Voor als het niet duidelijk was... xd
Personages
Even een overzicht van wat ik tot nu toe heb (het is niet zo veel... xd)... wacht maar af... zijn oogkleur is zo... zo... PERFECT! Waarom bestaat hij niet echt? ):
Noël (tweede naam en achternaam: voorlopig onbekend)
- Geslacht: Mannelijk
- Leeftijd: 18
- Lengte: 1.82 cm
- Gewicht: 81.82 kg
- Haarkleur: Variërend tussen Ebbenhout en Chocolade-bruin
- Oogkleur: Nachtblauw
(Kijk. Kijk. Kijk! Ik heb gewoon al een idee voor een quote met zijn nachtblauwe ogen... *zucht vertederd*)
- Geschiedenis: voorlopig geheim
Lucille/Lucy/Luce (eerste naam: in behandeling, tweede naam en achternaam: voorlopig onbekend)
- Geslacht: Vrouwelijk
- Leeftijd: 17
- Lengte: 1.68 cm
- Gewicht: 66.23 kg
- Haarkleur: voorlopig onbekend
- Oogkleur: Grijsgroen
- Geschiedenis: voorlopig onbekend
Nou ja... als jullie nog ideeën hebben, laat het me weten! :D
Lots of Love,
Juliette
Good day, my dear readers,
Ik beloof het. Dat was de laatste. Anders moet ik Google Translate gaan gebruiken en dat is ook zo... amateuristisch... xd
Roman
Oké, om te beginnen: ik zit te twijfelen over een titel (voor àls ik het verhaal ooit ga schrijven, wat ik waarschijnlijk ga doen). Als jullie een goede titel hebben, moeten jullie het me laten weten. :)
Ik houd al een tijdje een lijstje bij met willekeurige quotes en teksten en titels die me te binnen schieten, en de romantische titels die ik deze drie maanden bij elkaar heb gesprokkeld zijn 'Between One and Two' (die niet helemaal past omdat ik dacht aan de tijd (1 uur en 2 uur; wat er allemaal in 1 uur kan ontstaan/veranderen) of dagen (dag 1 van maand [huppelepup] en dag 2 van maand [huppelepup]; wat er allemaal in 1 dag kan ontstaan/veranderen), 'Behind the Masks' (die ook niet helemaal past aangezien die titel gaat over het verhullen van ware identiteiten, het gaat (tot nu toe, dan, vaak verander ik dingen als ik het echt uit ga werken) over een jongen en een meisje die allebei omwille van persoonlijke redenen hun ware "ik" verhullen door een masker op te zetten. Verder heb ik nog niet echt een goed idee... xd), 'The Most Beautiful Nightmare' (die ook niet echt past aangezien ik een idee heb voor een Fantasy/Science Fiction element die daarin voorkomt (dat element is dan de 'nachtmerrie' en dat 'mooiste' is dan dat ze elkaar ontmoeten in de 'nachtmerrie' en zo...) en 'Beautiful Tragedy' (die op zich wel zou kunnen... op zich... maar het klinkt zo dramatisch (het verhaal is ook dramatisch, maar dit klinkt... zo... overdreven dramatisch... (wat het verhaal eigenlijk ook wel een beetje is... xd))).
Oké, ten tweede: ik zit te twijfelen over de verhaallijn. Ik ben zo'n verschrikkelijk wreed persoon dat ik meerdere (een stuk of twintig) manieren heb bedacht hoe hun levens kunnen worden verwoest door hun liefde (of haat... muwahahahaha). Nou ja, het punt is dat ik het maar aan één of twee personen wil vertellen (sowieso aan jou, Jackie, en waarschijnlijk aan Hatice, want zij was de eerste (op mijn zus na, want die spiekte in mijn notitieblok, dus eigenlijk de tweede) die mijn hele versie had gelezen en die deze had geanalyseerd en tips had gegeven waardoor ik nu al wat meer informatie en ideeën in mijn hoofd heb, plus dat de tekst die jullie eerder hebben gelezen er nu zo uitziet (hij is nu beter)), maar dat ik me afvraag of er ook anderen zullen zijn die een voorkeur hebben wat betreft de verhaallijn (sowieso, onthoud: I'M UNSTOPPABLE!, dus: hoe erg je ook gaat proberen er een lief, schattig, (klef-)romantisch verhaal (en er een mooi einde (mooi kan ook betekenen dat je moet huilen omdat er iemand sterft... dat noem ik eigenlijk mooi... ik houd van dat soort eindes), dus... "schattig", "lief", "(klef-)romantisch" (zoals ik eerder al had gezegd)) van te maken: ik zal het verwoesten. Serieus, zie het alsof hun liefde een huis is... I COME IN LIKE A WRECKING BALL! Oké, dat moest gewoon eventjes... xd). Ik denk niet dat er iemand zal zijn die zijn of haar mening wil geven, maar dat boeit me niet. Wees niet bang: I VOLUNTEER! (zie mijn verhaal maar als de Honger Spelen, of je overleeft het wel, of je wordt vermoord door mijn wreedheid... x3) Ik zou het fijn vinden als je je mening zou geven. Dat was wat ik bedoelde. Voor als het niet duidelijk was... xd
Personages
Even een overzicht van wat ik tot nu toe heb (het is niet zo veel... xd)... wacht maar af... zijn oogkleur is zo... zo... PERFECT! Waarom bestaat hij niet echt? ):
Noël (tweede naam en achternaam: voorlopig onbekend)- Geslacht: Mannelijk
- Leeftijd: 18
- Lengte: 1.82 cm
- Gewicht: 81.82 kg
- Haarkleur: Variërend tussen Ebbenhout en Chocolade-bruin
- Oogkleur: Nachtblauw
(Kijk. Kijk. Kijk! Ik heb gewoon al een idee voor een quote met zijn nachtblauwe ogen... *zucht vertederd*)
- Geschiedenis: voorlopig geheim
Lucille/Lucy/Luce (eerste naam: in behandeling, tweede naam en achternaam: voorlopig onbekend)- Geslacht: Vrouwelijk
- Leeftijd: 17
- Lengte: 1.68 cm
- Gewicht: 66.23 kg
- Haarkleur: voorlopig onbekend
- Oogkleur: Grijsgroen
- Geschiedenis: voorlopig onbekend
Nou ja... als jullie nog ideeën hebben, laat het me weten! :D
Lots of Love,
Juliette
woensdag 6 augustus 2014
Verhalen Plaatsen en Kortverhaal
Hm... Duits, Frans...
Buenos días, mis queridos lectores!
Oké, met de deur in huis vallen. Daar ben ik slecht in. Als de deur op slot zit krijg ik hem namelijk niet zo makkelijk open. Ik ben niet zo sterk... xd
Verhalen Plaatsen
Ik heb nu verschillende pagina's voor mijn verhalen, maar als je die pagina bijwerkt krijgen jullie daar geen melding van. Om elke keer een bericht te plaatsen dat ik een hoofdstuk heb geplaatst is ook weer zo- zo... nou ja, overbodig... lijkt me, dus zat ik me af te vragen of ik gewoon de berichten moet plaatsen met dan als titel, bijvoorbeeld: Made in Heaven – Chapter One: "Forgiving nor Forgetting", zodat jullie het daar gewoon kunnen lezen. Dan voeg ik wel gewoon een label toe per verhaal, zodat ze makkelijker terug te vinden zijn aangezien ik ook nog andere dingen ga plaatsen, en dan waarschijnlijk ook van andere verhalen. Dus, ik vroeg me eigenlijk een beetje af wat jullie handiger zouden vinden, dus, nou ja... als je dat zou willen zeggen zou ik daar heel blij mee zijn. ^-^
Kortverhaal
Veel van jullie weten wel wat een kortverhaal inhoudt, toch? Zo niet, zal ik het even uitleggen. xd
Kortverhaal - 7.500 of minder woorden
Novelette - 7.501 tot 17.500 woorden
Novella - 17.501 tot 40.000 woorden
Novel - 40.000 of meer woorden
Oké, tot nu toe, als mijn verhalen nu, hier, prompt zouden stoppen, zouden ze Novelettes zijn. Maar ze zijn nog niet af, dus waarschijnlijk worden ze wel Novella's of Novels. Maar goed, dat geldt dan voor Made in Heaven en De 25ste Hongerspelen.
Aangezien ik mezelf veracht voor het feit dat ik absoluut géén kortverhalen kan schrijven, wil ik een kortverhaal (die waarschijnlijk een Novelette wordt) schrijven. Omdat het kan, omdat ik het wil. Omdat ik ook beter wil worden in het schrijven van korte verhalen, omdat ik daar nu echt verschrikkelijk in ben. Serieus, ik moet van mezelf echt áltijd eerst de hele verhaallijn en de personages uitdenken, terwijl dat helemaal niet per se van belang is bij een kortverhaal. Dus, een uitdaging voor mij. Ik hoop dat het wat gaat worden. Zo niet, heb ik tenminste bewijs voor later dat ik een verschrikkelijke schrijfster was wanneer het neerkomt op kortverhalen.
Maar dus, ik heb een aantal ideeën, maar bij geen van allen denk ik nou echt: díe is goed. Nee, ze zijn allemaal een beetje... gewoon... onorigineel... standaard... veelvoorkomend... dus, nee, ik heb nog niet echt een idee, maar als ik een idee heb laat ik het jullie direct weten door de proloog (als het verhaal een proloog heeft) of het eerste hoofdstuk te plaatsen.
Adios amigos! (Waarom heb ik nu zin in Flamenco dansen?)
Buenos días, mis queridos lectores!
Oké, met de deur in huis vallen. Daar ben ik slecht in. Als de deur op slot zit krijg ik hem namelijk niet zo makkelijk open. Ik ben niet zo sterk... xd
Verhalen Plaatsen
Ik heb nu verschillende pagina's voor mijn verhalen, maar als je die pagina bijwerkt krijgen jullie daar geen melding van. Om elke keer een bericht te plaatsen dat ik een hoofdstuk heb geplaatst is ook weer zo- zo... nou ja, overbodig... lijkt me, dus zat ik me af te vragen of ik gewoon de berichten moet plaatsen met dan als titel, bijvoorbeeld: Made in Heaven – Chapter One: "Forgiving nor Forgetting", zodat jullie het daar gewoon kunnen lezen. Dan voeg ik wel gewoon een label toe per verhaal, zodat ze makkelijker terug te vinden zijn aangezien ik ook nog andere dingen ga plaatsen, en dan waarschijnlijk ook van andere verhalen. Dus, ik vroeg me eigenlijk een beetje af wat jullie handiger zouden vinden, dus, nou ja... als je dat zou willen zeggen zou ik daar heel blij mee zijn. ^-^
Kortverhaal
Veel van jullie weten wel wat een kortverhaal inhoudt, toch? Zo niet, zal ik het even uitleggen. xd
Kortverhaal - 7.500 of minder woorden
Novelette - 7.501 tot 17.500 woorden
Novella - 17.501 tot 40.000 woorden
Novel - 40.000 of meer woorden
Oké, tot nu toe, als mijn verhalen nu, hier, prompt zouden stoppen, zouden ze Novelettes zijn. Maar ze zijn nog niet af, dus waarschijnlijk worden ze wel Novella's of Novels. Maar goed, dat geldt dan voor Made in Heaven en De 25ste Hongerspelen.
Aangezien ik mezelf veracht voor het feit dat ik absoluut géén kortverhalen kan schrijven, wil ik een kortverhaal (die waarschijnlijk een Novelette wordt) schrijven. Omdat het kan, omdat ik het wil. Omdat ik ook beter wil worden in het schrijven van korte verhalen, omdat ik daar nu echt verschrikkelijk in ben. Serieus, ik moet van mezelf echt áltijd eerst de hele verhaallijn en de personages uitdenken, terwijl dat helemaal niet per se van belang is bij een kortverhaal. Dus, een uitdaging voor mij. Ik hoop dat het wat gaat worden. Zo niet, heb ik tenminste bewijs voor later dat ik een verschrikkelijke schrijfster was wanneer het neerkomt op kortverhalen.
Maar dus, ik heb een aantal ideeën, maar bij geen van allen denk ik nou echt: díe is goed. Nee, ze zijn allemaal een beetje... gewoon... onorigineel... standaard... veelvoorkomend... dus, nee, ik heb nog niet echt een idee, maar als ik een idee heb laat ik het jullie direct weten door de proloog (als het verhaal een proloog heeft) of het eerste hoofdstuk te plaatsen.
Adios amigos! (Waarom heb ik nu zin in Flamenco dansen?)
dinsdag 5 augustus 2014
Made in Heaven + Een Roman die ik misschien ooit zal gaan schrijven
Omdat mijn vorige begroeting in het Duits was, zal ik deze keer met iets anders beginnen. :)
Bonjour, mon chers lecteurs,
Ik zal het niet zo langdradig maken als in het vorige bericht, maar er zijn wat dingen die ik jullie wil vertellen. In het vorige bericht had ik het over wat ik in de vakantie had gedaan, maar er is iets wat ik ook in de vakantie heb gedaan, maar waar ik niet over heb verteld en waar ik stiekem heel trots op ben en jullie stiekem ook trots op zouden moeten zijn. Dus, laat ik maar beginnen. ^-^
Made in Heaven
Zoals jullie weten was ik van plan om Made in Heaven te herschrijven, en ik ben elke dag van de vakantie bezig geweest met het herschrijven van Made in Heaven. Ik heb de Samenvatting, de Proloog (ik weet niet zeker of ik hem erin ga houden, en anders kies ik een ander moment uit, want nu is het een beetje zinloos omdat het niets toevoegt aan het verhaal... ik zat te denken aan een kort fragment uit de Bijbel over Lucifer of zoiets...), een deel van Hoofdstuk 1 en heel Hoofdstuk 2 al herschreven. Dus, is dat niet fantastisch? In de twee weken die nu nog resten totdat ik weer naar school ga, wil ik alles herschreven hebben, en dan zal ik de herschreven versie op Wattpad én op mijn blog posten. Ik hoop dat jullie het zullen lezen, want ik vind persoonlijk de herschreven versie veel en veel beter dan de oudere. Serieus, ik had koolstofdioxide opgeschreven in plaats van oxygenium. *slaat zichzelf op voorhoofd* Koolstofdioxide bestaat uit 1 koolstof-atoom en 2 zuurstof-atomen. Oxygenium bestaat uit 2 zuurstof-atomen. Zonder het koolstof-atoom! *slaat zichzelf nog eens op voorhoofd*
Een Roman die ik misschien ooit zal gaan schrijven
Oké, ik ben niet zo van de romantiek, maar dit... nou ja... Jackie, als je dit leest, je weet waarschijnlijk nog wel hoe ik erop gekomen was. We gingen dus naar het Archeon (ja, toch?), en op de terugweg zat ik naast Jackie. We deden een soort spel waarbij we moesten schrijven. De ene keer was het dat je een idee voor een verhaal moest verzinnen en dat de ander daar een hoofdstuk van moest schrijven (ik heb mijn idee gehouden, misschien ga ik die ook nog wel eens gebruiken), en de andere keer was dat je een stuk van het verhaal schreef en de ander het af moest maken. Het stuk van het verhaal dat ik toen had geschreven, heb ik ook bewaard, en ik keek er naar in mijn vakantie, veranderde het een klein beetje, voegde mijn eigen einde toe en gaf de mannelijke personage een naam en uiterlijk. Over de vrouwelijke personage ben ik nog niet uit... ik dacht aan Luce of Lucy, maar dan Luce meer als bijnaam, maar ik vond ook dat Lucille dan bij haar zou kunnen passen. Afijn, de mannelijke personage heet Noël, en zijn oogkleur wordt ontrafeld in het verhaal. De rest houd ik geheim. :3
"Gaat het?" Hij steekt zijn hand uit, en nadat ik mijn hand in die van hem leg, trekt hij me op zodat ik recht sta. Ik knik, nog steeds verward en in een trance waaruit ik niet kan ontsnappen.
"Bedankt..." Een gemompelde fluistering verlaat mijn lippen en ik klop voorzichtig de modder van mijn spijkerbroek af.
"Graag gedaan. Het was een voorrecht om je te helpen." Hij glimlacht naar me, en nog steeds niet helemaal terug in de realiteit glimlach ik zwakjes terug.
"Laten we... gaan..." Ik maak aanstalten om te vertrekken, maar hij pakt mijn arm stevig vast zodat ik niet terug kan.
Waarom?, is zijn vraag die hij me stelt terwijl hij me naar zich toekeert zodat ik gedwongen ben in zijn nachtblauwe ogen te kijken.
"Waarom? Waarom doe je zo? Waarom lijkt het alsof alles is veranderd, alsof niets meer is wat het bedoeld was om te zijn?"
"Het was nooit de bedoeling geweest dat wij elkaar hadden ontmoet. Het was nooit de bedoeling geweest dat wij elkaar liefhadden. Alles is een vergissing! Ik houd niet van je, ik heb nooit van je gehouden! Wij waren nooit bedoeld om samen te zijn!" Een snik verlaat mijn lippen, en hij kijkt me gebroken aan. "Het- het spijt me... ik had nooit-"
"Het is oké. Ik begrijp het." Hij draait zich om en verwijdert zich langzaam van me. Stap voor stap een ruimte creërend die ons voor altijd van elkaar zal scheiden. Flitsen van herinneringen schieten voorbij aan mijn netvlies, als een sneltrein die voorbij raast om alles wat me ooit lief was mee te nemen naar een plek die ik nooit zal weten te traceren. Weg van me, totdat ik alleen achterblijf in een wereld vol eenzaamheid en verdriet.
Oké, Jackie, weet je het nog? Dat in de oorspronkelijke versie zijn oogkleur zeegroen was en dat het waarom?-gedeelte in de verleden tijd geschreven was? Vast niet, maar dat maakt ook niet uit.
Wat ik vooral wilde weten is of het jullie interessant zou lijken om een verhaal te lezen dat dit als proloog heeft. Of als epiloog. Voor het dramatische effect dat je de wetenschap bezit dat het nooit meer goed zal komen tussen die twee. Serieus, ik heb een heel dramatisch verhaal in mijn hoofd. *wrijft handen grijnzend samen* (oké, dat deed me denken aan Xanten toen ik met Amber de hele tijd heel eng aan het doen was... xd)
Maar goed, als jullie het heel lief vragen onthul ik misschien een klein gedeelte van mijn hersenspinsels. Over de verhaallijn, over de mannelijke personage, en, als ik eindelijk beslist heb hoe de vrouwelijke personage in elkaar zit en wat haar naam is, ook wat over haar.
Toedels! :D (ik heb een hekel aan dat woord, waarom gebruik ik het dan? *slaat zichzelf op voorhoofd*, en ik heb begroet in het Frans, dus waarom eindig ik niet in het Frans?)
Gros bisous! ;)
Bonjour, mon chers lecteurs,
Ik zal het niet zo langdradig maken als in het vorige bericht, maar er zijn wat dingen die ik jullie wil vertellen. In het vorige bericht had ik het over wat ik in de vakantie had gedaan, maar er is iets wat ik ook in de vakantie heb gedaan, maar waar ik niet over heb verteld en waar ik stiekem heel trots op ben en jullie stiekem ook trots op zouden moeten zijn. Dus, laat ik maar beginnen. ^-^
Made in Heaven
Zoals jullie weten was ik van plan om Made in Heaven te herschrijven, en ik ben elke dag van de vakantie bezig geweest met het herschrijven van Made in Heaven. Ik heb de Samenvatting, de Proloog (ik weet niet zeker of ik hem erin ga houden, en anders kies ik een ander moment uit, want nu is het een beetje zinloos omdat het niets toevoegt aan het verhaal... ik zat te denken aan een kort fragment uit de Bijbel over Lucifer of zoiets...), een deel van Hoofdstuk 1 en heel Hoofdstuk 2 al herschreven. Dus, is dat niet fantastisch? In de twee weken die nu nog resten totdat ik weer naar school ga, wil ik alles herschreven hebben, en dan zal ik de herschreven versie op Wattpad én op mijn blog posten. Ik hoop dat jullie het zullen lezen, want ik vind persoonlijk de herschreven versie veel en veel beter dan de oudere. Serieus, ik had koolstofdioxide opgeschreven in plaats van oxygenium. *slaat zichzelf op voorhoofd* Koolstofdioxide bestaat uit 1 koolstof-atoom en 2 zuurstof-atomen. Oxygenium bestaat uit 2 zuurstof-atomen. Zonder het koolstof-atoom! *slaat zichzelf nog eens op voorhoofd*
Een Roman die ik misschien ooit zal gaan schrijven
Oké, ik ben niet zo van de romantiek, maar dit... nou ja... Jackie, als je dit leest, je weet waarschijnlijk nog wel hoe ik erop gekomen was. We gingen dus naar het Archeon (ja, toch?), en op de terugweg zat ik naast Jackie. We deden een soort spel waarbij we moesten schrijven. De ene keer was het dat je een idee voor een verhaal moest verzinnen en dat de ander daar een hoofdstuk van moest schrijven (ik heb mijn idee gehouden, misschien ga ik die ook nog wel eens gebruiken), en de andere keer was dat je een stuk van het verhaal schreef en de ander het af moest maken. Het stuk van het verhaal dat ik toen had geschreven, heb ik ook bewaard, en ik keek er naar in mijn vakantie, veranderde het een klein beetje, voegde mijn eigen einde toe en gaf de mannelijke personage een naam en uiterlijk. Over de vrouwelijke personage ben ik nog niet uit... ik dacht aan Luce of Lucy, maar dan Luce meer als bijnaam, maar ik vond ook dat Lucille dan bij haar zou kunnen passen. Afijn, de mannelijke personage heet Noël, en zijn oogkleur wordt ontrafeld in het verhaal. De rest houd ik geheim. :3
"Gaat het?" Hij steekt zijn hand uit, en nadat ik mijn hand in die van hem leg, trekt hij me op zodat ik recht sta. Ik knik, nog steeds verward en in een trance waaruit ik niet kan ontsnappen.
"Bedankt..." Een gemompelde fluistering verlaat mijn lippen en ik klop voorzichtig de modder van mijn spijkerbroek af.
"Graag gedaan. Het was een voorrecht om je te helpen." Hij glimlacht naar me, en nog steeds niet helemaal terug in de realiteit glimlach ik zwakjes terug.
"Laten we... gaan..." Ik maak aanstalten om te vertrekken, maar hij pakt mijn arm stevig vast zodat ik niet terug kan.
Waarom?, is zijn vraag die hij me stelt terwijl hij me naar zich toekeert zodat ik gedwongen ben in zijn nachtblauwe ogen te kijken.
"Waarom? Waarom doe je zo? Waarom lijkt het alsof alles is veranderd, alsof niets meer is wat het bedoeld was om te zijn?"
"Het was nooit de bedoeling geweest dat wij elkaar hadden ontmoet. Het was nooit de bedoeling geweest dat wij elkaar liefhadden. Alles is een vergissing! Ik houd niet van je, ik heb nooit van je gehouden! Wij waren nooit bedoeld om samen te zijn!" Een snik verlaat mijn lippen, en hij kijkt me gebroken aan. "Het- het spijt me... ik had nooit-"
"Het is oké. Ik begrijp het." Hij draait zich om en verwijdert zich langzaam van me. Stap voor stap een ruimte creërend die ons voor altijd van elkaar zal scheiden. Flitsen van herinneringen schieten voorbij aan mijn netvlies, als een sneltrein die voorbij raast om alles wat me ooit lief was mee te nemen naar een plek die ik nooit zal weten te traceren. Weg van me, totdat ik alleen achterblijf in een wereld vol eenzaamheid en verdriet.
Oké, Jackie, weet je het nog? Dat in de oorspronkelijke versie zijn oogkleur zeegroen was en dat het waarom?-gedeelte in de verleden tijd geschreven was? Vast niet, maar dat maakt ook niet uit.
Wat ik vooral wilde weten is of het jullie interessant zou lijken om een verhaal te lezen dat dit als proloog heeft. Of als epiloog. Voor het dramatische effect dat je de wetenschap bezit dat het nooit meer goed zal komen tussen die twee. Serieus, ik heb een heel dramatisch verhaal in mijn hoofd. *wrijft handen grijnzend samen* (oké, dat deed me denken aan Xanten toen ik met Amber de hele tijd heel eng aan het doen was... xd)
Maar goed, als jullie het heel lief vragen onthul ik misschien een klein gedeelte van mijn hersenspinsels. Over de verhaallijn, over de mannelijke personage, en, als ik eindelijk beslist heb hoe de vrouwelijke personage in elkaar zit en wat haar naam is, ook wat over haar.
Toedels! :D (ik heb een hekel aan dat woord, waarom gebruik ik het dan? *slaat zichzelf op voorhoofd*, en ik heb begroet in het Frans, dus waarom eindig ik niet in het Frans?)
Gros bisous! ;)
maandag 4 augustus 2014
Terug van Vakantie
Guten Tag, meine lieben Leser,
Klinkt dat niet zo... zo... aardig? Ik weet niet. Ik vond Duits eerder een gromtaal, maar als je het op een vriendelijke, zachte manier zegt, klinkt het heel mooi. Ik weet niet wat ik later ga kiezen, aangezien je maar één "vreemde" taal mag uitkiezen. Persoonlijk vind ik Italiaans mooier dan Frans, maar ik vind Duits even mooi als Frans. Afijn, ik kies sowieso Latijn, want ik heb zo'n vermoeden dat ik een artsenopleiding wil gaan doen. Zomaar een vermoeden. Niets staat vast.
Vakantie
Volgens mij heb ik iets met Duitsers op campings. Om de één of andere reden sluit ik veel gemakkelijker vriendschappen met Duitsers dan met Nederlanders. Vreemd, want ik heb maar 25% Duits bloed, en iets van 72% Nederlands. De overige drie procent zijn Frans (2%) en Italiaans (1%).
Maar, dus, twee jaar geleden was ik op vakantie in Italië, aan het Gardameer. Daar raakten mijn zus en ik bevriend met twee Duitse jongens die neven van elkaar waren nadat ze ons met water bekogelden en eentje per ongeluk (dat hoop ik maar) een flesje naar mijn hoofd gooide (ik ben goed in ontwijken (dat is één van mijn weinige kwaliteiten als het komt op lichamelijke beweging), dus hij raakte me niet (gelukkig)). Merel had voorgesteld dat ik een privé-detective of een spion kon worden, en dat kan best kloppen, want ik weet altijd alles van iedereen zonder dat zij ook maar iets over mij weten. Ghe, sneaky. Dus, ik kwam er diezelfde dag achter dat ze achter ons "woonden", en de dag daarna stuurde mijn moeder ons erop uit om aan te "kloppen" bij hun "deur" (ze hadden een tent (eentje die al vooropgezet was), dus drukten we onze vuisten in het vak dat je kon openritsen). Ik vluchtte weg. Ha, sneaky. En mijn zus stond daar voor hun "deur". Ik ben sneaky, weet je nog? Ik stond aan de andere kant van de weg, zodat ik kon horen wat ze zeiden, plus dat ik ze kon zien, maar dat ze mij niet konden zien. Ha, sneaky, ik zei het toch? Oké, ze spraken geen Engels. En mijn zus maakte vreemde armbewegingen terwijl ze duidelijk articulerend (of stotterend) zei: "Do you (de wijsvinger werd priemend uitgestoken) want to... swim (rondcirkelende armgebaren die de schoolslag voor moesten stellen)...?". Nou, dat wilden ze wel. En toen werd ik verplicht gesteld mee te gaan. En ik vluchtte weer weg, vaak. Nou ja, ik vond het nogal beschamend. Omdat ze mijn naam niet goed uit konden spreken (Julieh?), had ik duidelijk articulerend de 't' herhaald, een aantal keer. Vanaf toen was ik omgedoopt tot 'Juliet-t-t-t-t'. Waar dit hele verhaal op slaat is dat het een inleiding is, op het verhaal van dit jaar. Dus: ik moet niet zoveel onzin uitkramen (het was werkelijk gebeurd, dus eigenlijk is het geen onzin, maar het is wel onzinnig), en overgaan op het verhaal.
Dit jaar waren we op vakantie in Nederland, dit was omdat het de eerste keer in tijden was dat we gingen kamperen, en als er iets fout zou gaan zouden we nog terug naar huis kunnen, overnachten bij kennissen, vrienden of familie of hulp zoeken bij winkels die ze in het buitenland niet hebben. Eerst gingen we naar Texel, daar hadden we hele leuke buren. Zij kwamen niet uit Duitsland, maar toch. Ze waren leuk. De eerste dag hadden we de zonsondergang gezien (zonder hun), en de tweede dag gingen we eerst lopen door de Slufter (getderrie, eerst was het heide en toen zakten mijn prachtige *kuch* voeten weg in zwarte modder (ik geloof dat er vogelpoep in zat) en was ik "Big Black Foot"), en 's avonds (of eigenlijk 's nachts) gingen we samen met onze buurtjes zeevonk bezichtigen. Dat was gaaf. Het is een natuurverschijnsel dat maar eens in de zoveel tijd voorkomt. De wind moet uit het Noorden of uit het Noord-Oosten komen, de maan moet in zijn laatste kwartier zijn en het water moet warm zijn. Dan, dan, mijn liefste lezers, dan verschijnt het wonder. Het zijn algen. Groene algen die lijken te sprankelen, die een groen of blauw licht geven als de golven op het wateroppervlak of op het strand neerslaan. We gingen zwemmen, en het leek alsof je groene glitters op je lichaam had. Ik voelde me een discobal. Een lachende, gelukkige discobal. Want het was prachtig. De derde dag huurden we fietsen en fietsten we door de zuidkant van Texel. We begonnen bij de Koog (daar stond ook onze camping) en eindigden uiteindelijk bij Den Burg. De fietstocht was 32 kilometer lang, en ik had zonnebrandcrème en zweet in mijn ogen waardoor ik niets kon zien. Het was ondraaglijk. Maar ook leuk. De vierde dag hebben we niet zoveel gedaan. Mijn vader wel. Hij ging de noordkant van Texel doorfietsen, maar mijn moeder, zus en ik bleven in de tent. De dag daarna regende het, en de volgende dag vertrokken we.
Diezelfde dag kwamen we aan in Maarn, bij de camping Laag Kanje. De eerste dag hebben we niet echt wat gedaan, alleen maar wat gezwommen in het Henschotermeer, de tweede dag was hetzelfde, maar de derde dag begonnen we aan onze sportiefste ervaring van de vakantie. Serieus, nee, echt waar, serieus. We hebben zeven uur achter elkaar, zonder pauzes, zonder eten, met maar weinig water, gekanood, en we hebben die vierpersoons-kano over bruggen en sluizen getild en getakeld. We hebben door dikke lagen kroos gepeddeld en we hebben tegen de wind in gevaren. Daarna, na die vermoeiende, overweldigende lichamelijke inspanning, hebben we een shoarma-broodje gegeten in Amersfoort. Mijn moeder dacht dat het ketchup was, die rode fles. Ze spoot hem zowat helemaal leeg op haar broodje. Ghe. Het was sambal. De vierde dag hebben we niet echt wat gedaan, we hebben tapas gegeten in Utrecht, bij Winkel van Sinkel, en de vijfde dag heb ik samen met mijn vader (mijn moeder en zus gingen niet mee, zij gingen een twee uur-durende yoga-cursus doen in Amsterdam) 35 kilometer gefietst door storm en regen. Serieus, het onweerde en het water regende met bakken uit de hemel. Maar het was wel gezellig. Want na regen komt zonneschijn! Jup. De volgende dag vertrokken we.
Misschien was "zonneschijn" een synoniem voor "noodweer". Toen we in Noord-Holland bij de Kennemer Duincamping aankwamen, was het nog lekker, zonnig weer. We hebben de tent opgezet en we hebben geslapen. Rond middernacht schrok ik wakker. Daarna had ik ook niet meer geslapen. Ik hoorde onweer, en de regen denderde neer op ons dak. 's Ochtends was het hetzelfde verhaal, er was geen verandering in gekomen. De bodem om onze tent stond onder water en het dak lekte door (een klein beetje maar). We hebben alle tassen afgedekt met plastic zakken, en nadat mijn moeder had beslist dat wij (de "vrouwen") gezellig naar Haarlem zouden gaan om te gaan shoppen, lieten we mijn vader achter in de tent. Waarom zouden we ook gaan shoppen? Ik had er ook geen zin in. Noch had ik zin in een kopje koffie (mijn moeder's woorden) in een "leuk, gezellig" cafeetje. Het was nog een hele opgave om überhaupt bij onze auto aan te komen (ze hadden een aparte parkeerplaats buiten de camping), en toen we onder het afdakje van de receptie stonden te wachten hing de donderwolk boven ons hoofd. We waren nog niet eens één minuut onderweg of we zagen de ramp al. De straten stonden helemaal blank, onze wielen waren helemaal verdronken onder water, en bij elke millimeter die we vorderden ontstond er een levensgrote fontein. Mijn moeder had maar één hand voor het stuur, omdat ze de andere voor haar hand hield en jammerde ("o- o mijn god... mijn god... o mijn god... OH! OH! OH! Ooooo mijn GOD!" ze is niet eens gelovig). Bij de eerste rotonde die we zagen keerden we ons om, en reden we over het fietspad (dat ze daar geen boete voor heeft gekregen) terug naar de camping. Mijn moeder schreeuwde in de microfoon dat we "onze spullen op gingen halen" en na overleg van de jongedame in de receptie met haar oudere collega (ze was nog zo jong... en verward, volgens mij) werd de slagboom geopend en reden we naar onze tent. Daar vond een kleine discussie plaats. Tussen mijn moeder en vader. Maar het komt erop neer dat we onze spullen inlaadden (niet alle) en mijn vader ons naar zijn moeder reed, aangezien we daar al zouden gaan eten 's avonds, en we hadden al overlegd en we konden ook al om twaalf uur komen. We hebben daar gegeten, spelletjes gespeeld, en daarna zijn we weer terug gegaan. Niet veel bijzonders. Er dreven geen dode muizen door onze tent en onze spullen waren niet doorweekt, want de tent had maar een klein plasje doorgelaten. En we hadden geen muizen in onze tent. Al waren er wel muizen op de camping. We hadden wel een muis in onze tent in Texel, maar dat is een ander verhaal. Nou ja, we hadden dus de tent gedroogd en hadden gewoon daar geslapen. De dag daarna miezerde het een beetje, maar dat was niet erg. Toch hebben we niet veel gedaan. We hebben überhaupt niet veel gedaan. We hebben een rondtochtje gemaakt langs Volendam, Edam, Monnickendam en Marken, we zijn naar Haarlem en Alkmaar geweest en naar het strand. Dat was alles wat we in Noord-Holland hebben gedaan. Dus, nu over naar het "Duitse" gedeelte. Want, nou ja, dat was het hele punt van dit verhaal. xd
We kwamen een Duits meisje tegen, en nou ja, zij was heel aardig. We hebben één avond met elkaar doorgebracht (driekwart Engels, dertien procent Nederlands en twaalf procent Duits pratend, met af en toe een "Scheiße" als we een woord niet wisten), maar dat was genoeg. Het was heel gezellig, echt waar, maar de dag daarna waren zij naar Alkmaar, en de dag daarna vertelde ze dat haar vader haar knie had gebroken tijdens het fietsen. Hij liep die dag langs ons, met zijn hele been verpakt in blauw verband, stap voor stap zich in moeizame bewegingen voortbewegend, maar hij hield het echt niet makkelijk vol. Die dag zijn ze naar huis gegaan.
's Avonds kwam er een Nederlands meisje langs bij onze tent om te vragen of wij wat "leuks" wilden gaan doen die avond. Oké, dat leek ons wel "leuk". Al vanaf het eerste moment dat ik haar stem hoorde wist ik dat ze meer een type zou zijn voor me zus, net zoals dat het Duitse meisje meer een type was voor mij. Ze hadden het heel gezellig, volgens mij, maar ik zat er maar een beetje nietsdoenend bij. De avond daarna hadden mijn zus en zij weer een groot plezier, en ik ook. Met mijn mobiel. Goddank, Hatice, dat jij er die avond voor mij was. We hebben gepraat over het feit dat ik dezelfde naam heb als Juliette, de hoofdpersonage van de boekenreeks 'Touching Juliette', en dat zij en ik er ook nog eens hetzelfde uitzien. We hadden het over het grote verschil tussen ons, dat Juliette in Breek Me voor Warner valt, en dat ik het liefst Warner vermoord zodra ik de kans heb. Dat Juliette Adam achter zich laat (waarom?! Waarom?!), terwijl ik Adam wil knuffelen. Hatice wil Adam ook knuffelen. En zeg nou zelf, wie wil je eerder knuffelen?: "ZE IS VAN MIJ" of "Ik raak haar niet kwijt" (in het Engels: "SHE WILL CHOOSE ME" of "I will not lose her"). Adam, serieus. Adam. Die lieverd. Ik wil hem knuffelen. Hoe dùrft Juliette Adam zomaar achter te laten en voor Wàrner *kijkt afkeurend* (die klootzak) te kiezen? Ik ga serieus de boeken tegen de muren smijten en bladzijden uit de boeken scheuren als Juliette voor Warner kiest. Serieus, straks vermoord ik mijn naamgenote nog.
Even een fragment uit het gesprek van Hatice en mij:
Ik: "Ik wil Adam knuffelen.
Serieus.
Ik meen het."
Hatice: "Ik heb de laatste deel nog niet gelezen."
Ik: ":O
Ik.
Wil.
Hem.
Knuffelen."
Hatice: "Ik ook!
Kunnen we hem niet klonen? Dan kunnen we hem beide knuffelen."
Ik: "Wat klinkt liever:
Ik zal haar niet verliezen,
of
Ze is van mij?
:p Ja. Kom. We gaan naar de toekomst reizen, ontvoeren hem en stelen een hypertechnologisch instrument om hem te vermenigvuldigen."
Hatice: "Ja! :D Wacht, we moeten ons eerst vermommen... Ik heb volgens mij wel ergens wat pruiken liggen. (:"
Ik: ":p Hij zal me toch niet proberen te kussen als ik mijn naam zeg? We zien er ook nog eens hetzelfde uit! :O
Serieus. Ik heb bruin haar en blauw/grijs met een klein beetje groene ogen..."
Hatice: "Hé, niet eerlijk! *overweegt haar naam en uiterlijk te veranderen.*"
Ik: ":p Ik vond het echt eng toen ik het las. Ik dacht dat Tahereh Mafi over mij aan het schrijven was... xd"
Hatice: "xD Ik moest ook steeds aan jou denken. :p"
Ik: ":p
STILTE
Alleen zou ik NOOIT voor Warner kiezen."
Oké, dames en heren. Was dat interessant, of niet? Nou ja, ik vind van wel. :p We hebben nog een tijdje zo doorgepraat, tot half twaalf, om precies te zijn, omdat mijn ouders het licht uit wilden hebben omdat ze wilden slapen. Ouders toch, ze slapen eerder dan hun kinders als ze op vakantie zijn. xp
Zaterdagavond hebben we alles ingepakt en hebben we nog even bij Castricum aan Zee gegeten (mijn moeder nam een "Kids Kroket". xd Ha, dat was echt geniaal. xp), waarna we naar huis zijn gereden. Aangezien ik mijn boek "Gevangen Vogel" zo snel mogelijk uit wilde lezen (het is een boek over de Tweede Wereldoorlog, het is gaaf, serieus, je moet het gaan lezen. Ik had toen al "Dodenrit" gelezen. Die is ook gaaf, serieus, het is een thriller, en ik heb gemengde gevoelens over Kit. Aan de ene kant is hij een klootzaak, aan de andere kant is hij een "best-wel-lieve-en-schattige klootzak", zoals ik het naar Hatice had geschreven.) heb ik met mijn zaklamp-app een lamp aangezet en met de laatste accu van mijn batterij mijn boek in licht gehuldigd zodat ik verder kon lezen. Ik had hem uitgelezen, ook dat nog. Om tien voor half twaalf was ik klaar.
Oké, er is nog zoveel dat ik jullie wil vertellen, maar ik zeg alleen maar dit:
"I've got some reading to do,
I've got some reading to do-ho! *doet vreugdedans*"
Dat is ook zoals ik het naar Hatice stuurde. Maar toen stond er een foto bij van alle boeken die ik van de bibliotheek heb geleend, en eentje van mijn oma die mijn zus heeft geleend (en ik weg heb gesneakt). Het zijn er zeven, oké, hier komen ze, van onder naar boven:
"De Linkerhand van God", Paul Hoffman -Science Fiction
"Samensmelting", Veronica Roth -Science Fiction
"Opstand", Veronica Roth -Science Fiction
"Verwoest Me", Tahereh Mafi -Science Fiction
"Waanzin", Mel Wallis de Vries -Detective
"Het Achterhuis", Anne Frank -Oorlog
"Verhaaltjes, en gebeurtenissen uit het Achterhuis", Anne Frank -Oorlog
Heb ik al gezegd dat Science Fiction en Fantasy mijn favoriete genres zijn? Volgens mijn blijkt dat ook wel. *grijnst*
Nou ja, Lots of Love,
Juliette (die Adam kiest, en Warner vermoordt)
P.s. Een fragment uit het gesprek van Hatice en mij van vandaag:
Ik: "I've got some reading to do,
I've got some reading to do-ho! *doet vreugdedans*"
Hatice: "Ziet er allemaal leuk uit. ^-^"
Ik: "Warner is een klootzak. Maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om deel 1,5 niet te lezen... xd"
Hatice: "Helemaal mee eens. :p Ik vind wel dat hij ergens... meevalt, maar hij blijft een stommeling."
Ik: "Als Juliette voor hem kiest moet ik me inhouden om het boek niet aan flarden te scheuren en tegen de muur aan te gooien... xd"
Hatice: "Wacht maar tot je Breek Me leest... Ik kreeg serieus woede-aanvallen toen ik dat las. *fronst*"
Ik: "Mu- als ik Juliette was (wie ik ben) had ik Warner direct vermoord..."
Hatice: "Als ik haar was (wie ik niet ben) had ik hem opgesloten en voor een lange tijd mishandeld."
Ik: "Als ik Juliette was (wie ik ben) zou ik Warner (zijn echte naam is Aaron! Waarom?! Waarom?! Die naam vond ik juist leuk... ): ) in zijn gezicht slaan en voor Adam kiezen *adem stokt*."
Hatice: "Dat sowieso. Ik begrijp haar niet. Ik vond Tahereh Mafi een heel goede schrijfster, nu nog steeds, maar nu vind ik haar gemeen."
Ik: "Jup. Heel gemeen. Alle schrijvers zijn gemeen. Ik ook. Wacht maar af. ^-^"
Hatice: ":O Wat - oh. Wheee. *huilende emoji*"
Ik: ":p No worries. Nu nog niet. Nog niet. ^-^"
Klinkt dat niet zo... zo... aardig? Ik weet niet. Ik vond Duits eerder een gromtaal, maar als je het op een vriendelijke, zachte manier zegt, klinkt het heel mooi. Ik weet niet wat ik later ga kiezen, aangezien je maar één "vreemde" taal mag uitkiezen. Persoonlijk vind ik Italiaans mooier dan Frans, maar ik vind Duits even mooi als Frans. Afijn, ik kies sowieso Latijn, want ik heb zo'n vermoeden dat ik een artsenopleiding wil gaan doen. Zomaar een vermoeden. Niets staat vast.
Vakantie
Volgens mij heb ik iets met Duitsers op campings. Om de één of andere reden sluit ik veel gemakkelijker vriendschappen met Duitsers dan met Nederlanders. Vreemd, want ik heb maar 25% Duits bloed, en iets van 72% Nederlands. De overige drie procent zijn Frans (2%) en Italiaans (1%).
Maar, dus, twee jaar geleden was ik op vakantie in Italië, aan het Gardameer. Daar raakten mijn zus en ik bevriend met twee Duitse jongens die neven van elkaar waren nadat ze ons met water bekogelden en eentje per ongeluk (dat hoop ik maar) een flesje naar mijn hoofd gooide (ik ben goed in ontwijken (dat is één van mijn weinige kwaliteiten als het komt op lichamelijke beweging), dus hij raakte me niet (gelukkig)). Merel had voorgesteld dat ik een privé-detective of een spion kon worden, en dat kan best kloppen, want ik weet altijd alles van iedereen zonder dat zij ook maar iets over mij weten. Ghe, sneaky. Dus, ik kwam er diezelfde dag achter dat ze achter ons "woonden", en de dag daarna stuurde mijn moeder ons erop uit om aan te "kloppen" bij hun "deur" (ze hadden een tent (eentje die al vooropgezet was), dus drukten we onze vuisten in het vak dat je kon openritsen). Ik vluchtte weg. Ha, sneaky. En mijn zus stond daar voor hun "deur". Ik ben sneaky, weet je nog? Ik stond aan de andere kant van de weg, zodat ik kon horen wat ze zeiden, plus dat ik ze kon zien, maar dat ze mij niet konden zien. Ha, sneaky, ik zei het toch? Oké, ze spraken geen Engels. En mijn zus maakte vreemde armbewegingen terwijl ze duidelijk articulerend (of stotterend) zei: "Do you (de wijsvinger werd priemend uitgestoken) want to... swim (rondcirkelende armgebaren die de schoolslag voor moesten stellen)...?". Nou, dat wilden ze wel. En toen werd ik verplicht gesteld mee te gaan. En ik vluchtte weer weg, vaak. Nou ja, ik vond het nogal beschamend. Omdat ze mijn naam niet goed uit konden spreken (Julieh?), had ik duidelijk articulerend de 't' herhaald, een aantal keer. Vanaf toen was ik omgedoopt tot 'Juliet-t-t-t-t'. Waar dit hele verhaal op slaat is dat het een inleiding is, op het verhaal van dit jaar. Dus: ik moet niet zoveel onzin uitkramen (het was werkelijk gebeurd, dus eigenlijk is het geen onzin, maar het is wel onzinnig), en overgaan op het verhaal.
Dit jaar waren we op vakantie in Nederland, dit was omdat het de eerste keer in tijden was dat we gingen kamperen, en als er iets fout zou gaan zouden we nog terug naar huis kunnen, overnachten bij kennissen, vrienden of familie of hulp zoeken bij winkels die ze in het buitenland niet hebben. Eerst gingen we naar Texel, daar hadden we hele leuke buren. Zij kwamen niet uit Duitsland, maar toch. Ze waren leuk. De eerste dag hadden we de zonsondergang gezien (zonder hun), en de tweede dag gingen we eerst lopen door de Slufter (getderrie, eerst was het heide en toen zakten mijn prachtige *kuch* voeten weg in zwarte modder (ik geloof dat er vogelpoep in zat) en was ik "Big Black Foot"), en 's avonds (of eigenlijk 's nachts) gingen we samen met onze buurtjes zeevonk bezichtigen. Dat was gaaf. Het is een natuurverschijnsel dat maar eens in de zoveel tijd voorkomt. De wind moet uit het Noorden of uit het Noord-Oosten komen, de maan moet in zijn laatste kwartier zijn en het water moet warm zijn. Dan, dan, mijn liefste lezers, dan verschijnt het wonder. Het zijn algen. Groene algen die lijken te sprankelen, die een groen of blauw licht geven als de golven op het wateroppervlak of op het strand neerslaan. We gingen zwemmen, en het leek alsof je groene glitters op je lichaam had. Ik voelde me een discobal. Een lachende, gelukkige discobal. Want het was prachtig. De derde dag huurden we fietsen en fietsten we door de zuidkant van Texel. We begonnen bij de Koog (daar stond ook onze camping) en eindigden uiteindelijk bij Den Burg. De fietstocht was 32 kilometer lang, en ik had zonnebrandcrème en zweet in mijn ogen waardoor ik niets kon zien. Het was ondraaglijk. Maar ook leuk. De vierde dag hebben we niet zoveel gedaan. Mijn vader wel. Hij ging de noordkant van Texel doorfietsen, maar mijn moeder, zus en ik bleven in de tent. De dag daarna regende het, en de volgende dag vertrokken we.
Diezelfde dag kwamen we aan in Maarn, bij de camping Laag Kanje. De eerste dag hebben we niet echt wat gedaan, alleen maar wat gezwommen in het Henschotermeer, de tweede dag was hetzelfde, maar de derde dag begonnen we aan onze sportiefste ervaring van de vakantie. Serieus, nee, echt waar, serieus. We hebben zeven uur achter elkaar, zonder pauzes, zonder eten, met maar weinig water, gekanood, en we hebben die vierpersoons-kano over bruggen en sluizen getild en getakeld. We hebben door dikke lagen kroos gepeddeld en we hebben tegen de wind in gevaren. Daarna, na die vermoeiende, overweldigende lichamelijke inspanning, hebben we een shoarma-broodje gegeten in Amersfoort. Mijn moeder dacht dat het ketchup was, die rode fles. Ze spoot hem zowat helemaal leeg op haar broodje. Ghe. Het was sambal. De vierde dag hebben we niet echt wat gedaan, we hebben tapas gegeten in Utrecht, bij Winkel van Sinkel, en de vijfde dag heb ik samen met mijn vader (mijn moeder en zus gingen niet mee, zij gingen een twee uur-durende yoga-cursus doen in Amsterdam) 35 kilometer gefietst door storm en regen. Serieus, het onweerde en het water regende met bakken uit de hemel. Maar het was wel gezellig. Want na regen komt zonneschijn! Jup. De volgende dag vertrokken we.
Misschien was "zonneschijn" een synoniem voor "noodweer". Toen we in Noord-Holland bij de Kennemer Duincamping aankwamen, was het nog lekker, zonnig weer. We hebben de tent opgezet en we hebben geslapen. Rond middernacht schrok ik wakker. Daarna had ik ook niet meer geslapen. Ik hoorde onweer, en de regen denderde neer op ons dak. 's Ochtends was het hetzelfde verhaal, er was geen verandering in gekomen. De bodem om onze tent stond onder water en het dak lekte door (een klein beetje maar). We hebben alle tassen afgedekt met plastic zakken, en nadat mijn moeder had beslist dat wij (de "vrouwen") gezellig naar Haarlem zouden gaan om te gaan shoppen, lieten we mijn vader achter in de tent. Waarom zouden we ook gaan shoppen? Ik had er ook geen zin in. Noch had ik zin in een kopje koffie (mijn moeder's woorden) in een "leuk, gezellig" cafeetje. Het was nog een hele opgave om überhaupt bij onze auto aan te komen (ze hadden een aparte parkeerplaats buiten de camping), en toen we onder het afdakje van de receptie stonden te wachten hing de donderwolk boven ons hoofd. We waren nog niet eens één minuut onderweg of we zagen de ramp al. De straten stonden helemaal blank, onze wielen waren helemaal verdronken onder water, en bij elke millimeter die we vorderden ontstond er een levensgrote fontein. Mijn moeder had maar één hand voor het stuur, omdat ze de andere voor haar hand hield en jammerde ("o- o mijn god... mijn god... o mijn god... OH! OH! OH! Ooooo mijn GOD!" ze is niet eens gelovig). Bij de eerste rotonde die we zagen keerden we ons om, en reden we over het fietspad (dat ze daar geen boete voor heeft gekregen) terug naar de camping. Mijn moeder schreeuwde in de microfoon dat we "onze spullen op gingen halen" en na overleg van de jongedame in de receptie met haar oudere collega (ze was nog zo jong... en verward, volgens mij) werd de slagboom geopend en reden we naar onze tent. Daar vond een kleine discussie plaats. Tussen mijn moeder en vader. Maar het komt erop neer dat we onze spullen inlaadden (niet alle) en mijn vader ons naar zijn moeder reed, aangezien we daar al zouden gaan eten 's avonds, en we hadden al overlegd en we konden ook al om twaalf uur komen. We hebben daar gegeten, spelletjes gespeeld, en daarna zijn we weer terug gegaan. Niet veel bijzonders. Er dreven geen dode muizen door onze tent en onze spullen waren niet doorweekt, want de tent had maar een klein plasje doorgelaten. En we hadden geen muizen in onze tent. Al waren er wel muizen op de camping. We hadden wel een muis in onze tent in Texel, maar dat is een ander verhaal. Nou ja, we hadden dus de tent gedroogd en hadden gewoon daar geslapen. De dag daarna miezerde het een beetje, maar dat was niet erg. Toch hebben we niet veel gedaan. We hebben überhaupt niet veel gedaan. We hebben een rondtochtje gemaakt langs Volendam, Edam, Monnickendam en Marken, we zijn naar Haarlem en Alkmaar geweest en naar het strand. Dat was alles wat we in Noord-Holland hebben gedaan. Dus, nu over naar het "Duitse" gedeelte. Want, nou ja, dat was het hele punt van dit verhaal. xd
We kwamen een Duits meisje tegen, en nou ja, zij was heel aardig. We hebben één avond met elkaar doorgebracht (driekwart Engels, dertien procent Nederlands en twaalf procent Duits pratend, met af en toe een "Scheiße" als we een woord niet wisten), maar dat was genoeg. Het was heel gezellig, echt waar, maar de dag daarna waren zij naar Alkmaar, en de dag daarna vertelde ze dat haar vader haar knie had gebroken tijdens het fietsen. Hij liep die dag langs ons, met zijn hele been verpakt in blauw verband, stap voor stap zich in moeizame bewegingen voortbewegend, maar hij hield het echt niet makkelijk vol. Die dag zijn ze naar huis gegaan.
's Avonds kwam er een Nederlands meisje langs bij onze tent om te vragen of wij wat "leuks" wilden gaan doen die avond. Oké, dat leek ons wel "leuk". Al vanaf het eerste moment dat ik haar stem hoorde wist ik dat ze meer een type zou zijn voor me zus, net zoals dat het Duitse meisje meer een type was voor mij. Ze hadden het heel gezellig, volgens mij, maar ik zat er maar een beetje nietsdoenend bij. De avond daarna hadden mijn zus en zij weer een groot plezier, en ik ook. Met mijn mobiel. Goddank, Hatice, dat jij er die avond voor mij was. We hebben gepraat over het feit dat ik dezelfde naam heb als Juliette, de hoofdpersonage van de boekenreeks 'Touching Juliette', en dat zij en ik er ook nog eens hetzelfde uitzien. We hadden het over het grote verschil tussen ons, dat Juliette in Breek Me voor Warner valt, en dat ik het liefst Warner vermoord zodra ik de kans heb. Dat Juliette Adam achter zich laat (waarom?! Waarom?!), terwijl ik Adam wil knuffelen. Hatice wil Adam ook knuffelen. En zeg nou zelf, wie wil je eerder knuffelen?: "ZE IS VAN MIJ" of "Ik raak haar niet kwijt" (in het Engels: "SHE WILL CHOOSE ME" of "I will not lose her"). Adam, serieus. Adam. Die lieverd. Ik wil hem knuffelen. Hoe dùrft Juliette Adam zomaar achter te laten en voor Wàrner *kijkt afkeurend* (die klootzak) te kiezen? Ik ga serieus de boeken tegen de muren smijten en bladzijden uit de boeken scheuren als Juliette voor Warner kiest. Serieus, straks vermoord ik mijn naamgenote nog.
Even een fragment uit het gesprek van Hatice en mij:
Ik: "Ik wil Adam knuffelen.
Serieus.
Ik meen het."
Hatice: "Ik heb de laatste deel nog niet gelezen."
Ik: ":O
Ik.
Wil.
Hem.
Knuffelen."
Hatice: "Ik ook!
Kunnen we hem niet klonen? Dan kunnen we hem beide knuffelen."
Ik: "Wat klinkt liever:
Ik zal haar niet verliezen,
of
Ze is van mij?
:p Ja. Kom. We gaan naar de toekomst reizen, ontvoeren hem en stelen een hypertechnologisch instrument om hem te vermenigvuldigen."
Hatice: "Ja! :D Wacht, we moeten ons eerst vermommen... Ik heb volgens mij wel ergens wat pruiken liggen. (:"
Ik: ":p Hij zal me toch niet proberen te kussen als ik mijn naam zeg? We zien er ook nog eens hetzelfde uit! :O
Serieus. Ik heb bruin haar en blauw/grijs met een klein beetje groene ogen..."
Hatice: "Hé, niet eerlijk! *overweegt haar naam en uiterlijk te veranderen.*"
Ik: ":p Ik vond het echt eng toen ik het las. Ik dacht dat Tahereh Mafi over mij aan het schrijven was... xd"
Hatice: "xD Ik moest ook steeds aan jou denken. :p"
Ik: ":p
STILTE
Alleen zou ik NOOIT voor Warner kiezen."
Oké, dames en heren. Was dat interessant, of niet? Nou ja, ik vind van wel. :p We hebben nog een tijdje zo doorgepraat, tot half twaalf, om precies te zijn, omdat mijn ouders het licht uit wilden hebben omdat ze wilden slapen. Ouders toch, ze slapen eerder dan hun kinders als ze op vakantie zijn. xp
Zaterdagavond hebben we alles ingepakt en hebben we nog even bij Castricum aan Zee gegeten (mijn moeder nam een "Kids Kroket". xd Ha, dat was echt geniaal. xp), waarna we naar huis zijn gereden. Aangezien ik mijn boek "Gevangen Vogel" zo snel mogelijk uit wilde lezen (het is een boek over de Tweede Wereldoorlog, het is gaaf, serieus, je moet het gaan lezen. Ik had toen al "Dodenrit" gelezen. Die is ook gaaf, serieus, het is een thriller, en ik heb gemengde gevoelens over Kit. Aan de ene kant is hij een klootzaak, aan de andere kant is hij een "best-wel-lieve-en-schattige klootzak", zoals ik het naar Hatice had geschreven.) heb ik met mijn zaklamp-app een lamp aangezet en met de laatste accu van mijn batterij mijn boek in licht gehuldigd zodat ik verder kon lezen. Ik had hem uitgelezen, ook dat nog. Om tien voor half twaalf was ik klaar.
Oké, er is nog zoveel dat ik jullie wil vertellen, maar ik zeg alleen maar dit:
"I've got some reading to do,
I've got some reading to do-ho! *doet vreugdedans*"
Dat is ook zoals ik het naar Hatice stuurde. Maar toen stond er een foto bij van alle boeken die ik van de bibliotheek heb geleend, en eentje van mijn oma die mijn zus heeft geleend (en ik weg heb gesneakt). Het zijn er zeven, oké, hier komen ze, van onder naar boven:
"De Linkerhand van God", Paul Hoffman -Science Fiction
"Samensmelting", Veronica Roth -Science Fiction
"Opstand", Veronica Roth -Science Fiction
"Verwoest Me", Tahereh Mafi -Science Fiction
"Waanzin", Mel Wallis de Vries -Detective
"Het Achterhuis", Anne Frank -Oorlog
"Verhaaltjes, en gebeurtenissen uit het Achterhuis", Anne Frank -Oorlog
Heb ik al gezegd dat Science Fiction en Fantasy mijn favoriete genres zijn? Volgens mijn blijkt dat ook wel. *grijnst*
Nou ja, Lots of Love,
Juliette (die Adam kiest, en Warner vermoordt)
P.s. Een fragment uit het gesprek van Hatice en mij van vandaag:
Ik: "I've got some reading to do,
I've got some reading to do-ho! *doet vreugdedans*"
Hatice: "Ziet er allemaal leuk uit. ^-^"
Ik: "Warner is een klootzak. Maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om deel 1,5 niet te lezen... xd"
Hatice: "Helemaal mee eens. :p Ik vind wel dat hij ergens... meevalt, maar hij blijft een stommeling."
Ik: "Als Juliette voor hem kiest moet ik me inhouden om het boek niet aan flarden te scheuren en tegen de muur aan te gooien... xd"
Hatice: "Wacht maar tot je Breek Me leest... Ik kreeg serieus woede-aanvallen toen ik dat las. *fronst*"
Ik: "Mu- als ik Juliette was (wie ik ben) had ik Warner direct vermoord..."
Hatice: "Als ik haar was (wie ik niet ben) had ik hem opgesloten en voor een lange tijd mishandeld."
Ik: "Als ik Juliette was (wie ik ben) zou ik Warner (zijn echte naam is Aaron! Waarom?! Waarom?! Die naam vond ik juist leuk... ): ) in zijn gezicht slaan en voor Adam kiezen *adem stokt*."
Hatice: "Dat sowieso. Ik begrijp haar niet. Ik vond Tahereh Mafi een heel goede schrijfster, nu nog steeds, maar nu vind ik haar gemeen."
Ik: "Jup. Heel gemeen. Alle schrijvers zijn gemeen. Ik ook. Wacht maar af. ^-^"
Hatice: ":O Wat - oh. Wheee. *huilende emoji*"
Ik: ":p No worries. Nu nog niet. Nog niet. ^-^"
Abonneren op:
Posts (Atom)